မမလို့ခေါ်ပေါ့

ကျွန်တော် နောက်ဆုံးနှစ်စာမေးပွဲတွေပြီးလို့ အိမ်ပြန်လာတော့ အလုပ်အကိုင်ကလည်း မရှိသေး ဟိုယောင် ယောင် ဒီယောင်ယောင် ၊ အိပ်လိုက်စားလိုက် ၊ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ထိုင်လိုက်နဲ့ လူပျင်းတို့ထုံးနှလုံးမူကာ မိဘပိုက် ဆံကိုထိုင်ဖြုန်းနေတုန်း တစ်နေ့ခေါင်းရင်းအိမ်က အန်တီချိုရီက လှမ်းခေါ်လိုက်ပြီး ‘သားရေ မင်းလည်းအလုပ်မရသေးခင် အန်တီတစ်ခုလောက် အကူအညီတောင်းချင်လို့’ ‘ပြောပါ အန်တီ ကူညီနိုင်တာဆို ကူညီပါ့မယ်။’ ‘ဒီလိုကွယ့် မင်းညီမကဒီနှစ် ဆယ်တန်းတက်ရမှာ မင်းအပန်းမကြီးဖူးဆိုရင် စာလေးပြပေးပါလားလို့’ ‘ရပါတယ် အပန်းမကြီးပါဘူး ကျွန်တော်နည်းနည်းပြန်ဖတ်လိုက်ရင် အဆင်ပြေပါတယ်’ ‘အေးကွယ်ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ ခက်တာက ကျူရှင်တွေလည်းမလွှတ်ချင်ဘူး၊ဟိုမှာကလူစုံတယ်လေ’ ‘ရပါတယ်။

ဒါဆိုဘယ်နေ့စမလဲ’ ‘မင်းအဆင်ပြေတဲ့နေ့ပေါ့ကွယ်။လခကတော့’ ‘မဟုတ်တာ..မလိုပါဘူး။အိမ်နီးချင်းတွေပဲ ကူညီတာသက်သက်ပါ’ ‘အားနာစရာကွယ်။အေးပါနောက်တော့အန်တီကြည့်စီစဉ်ပေးပါ့မယ်’ ဒီလိုနဲ့ ပန်းအိလေးကို ကျွန်တော် ဂိုက်လုပ်ပေးခဲ့ပါတယ်။လခကတော့ သိပ်မများပါဘူး.။ အန်တီချို တို့မိ သားစုကို ကူညီရုံသက်သက်ပါ။သူ့ခမျာ ယောင်္ကျားဆုံးထားတာ သုံးလေးနှစ်ပဲရှိသေးတော့ ဈေးဆိုင်တစ်ဖက်နဲ့ ကလေးပညာရေးကို မကြည့်နိုင်ဘူးလေ။နောက်ပြီး သူတို့အိမ်နဲ့က နှစ်အိမ့်တစ်အိမ်ဖြစ်နေကြတာဆိုတော့ ပန်းအိ လေးဆိုတာကလည်း သူတို့လက်ပေါ်တင်ကြီးလာရတာမဟုတ်လား။

စာသင်ရတာလည်းအဆင်ပြေပါတယ် စာသင်နေတုန်းမှာစားစရာက လိုလေသေးမရှိ တစ်ခုပဲရှိတယ် ပန်းအိ လေးက ဂရမ်မာစ် ပိုင်းတော်တော်လေး အားနည်းနေတာကိုတွေ့ရတယ်။ ဒါကြောင့်တော်တော်လေးဂရုစိုက်သင် ပေးနေရတယ်။ပန်းအိလေးကို သတိထားကြည့်လိုက်မိတော့မှ တော်တော်လေးကို ဖွံ့ထွားလာတာကိုတွေ့ရတယ် ( ၁၈) နှစ်လောက်ဆိုပေမယ့် လူကောင်ကထွားတော့ တကယ့်အပျိုတွေအတိုင်းပဲ မိန်းမတစ်ယောက်မှာ ရှိသင့်ရှိအပ် တာတွေ အကုန်ပြည့်စုံနေပါပြီ။ တစ်ဖက်သားကို အသက်ရှူမှားလောက်အောင် လှသွေးကြွယ်နေပြီပေါ့။ လူကလည်း ပြင်တတ်ဆင်တတ်မို့ တစ်ခါတစ်လေ စာသင်နေရင်းနဲ့တောင်ပြစ်မှားချင်လာတယ်။ အနီးကပ် နေတာကြာလာတော့လည်း ကျွန်တော့စိတ်တွေ ဖောက်ပြန်လာတာပေါ့။

သနပ်ခါးနံ့သင်းသင်းလေးကိုရှူလိုက်၊ စာငုံ့ရေးနေတုန်းပေါ်လာတဲ့ လည်ဟိုက်လေးထဲကရင်ညွန့်လေးကို ခိုးကြည့်လိုက်နဲ့သာနေရပြီး ၊ လူကြီးဆန်ဆန် ထိန်းသိမ်းနေရတာ မနိပ်ပါဘူး။စာသင်နေတုန်း ထိမိ ၊ ပွတ်မိ တာလေးတွေနဲ့ပဲရင်ခုန်နေရပါတယ်။ တစ်နေ့တော့…အင်္ဂလိပ်စာ စာမေးပွဲစစ်တာလုံးဝမရလို့ ကျွန်တော်ဒေါသတော်တော်ထွက်သွားတယ်။ ဒီလောက်သင်ထားတာမရ ရမလားဆိုပြီး ကော်ပေတံနဲ့ငါးချက်လောက် ရိုက်လိုက်တာ ဒင်းကငိုပါလေရောဗျာ။ တော်တော်နဲ့ကိုမတိတ်ပါဘူး။စာလည်းဆက်မရေးတော့ဘူး။စားပွဲခုံပေါ်ကိုခေါင်းစိုက်ကာအပီအပြင်ကိုငိုနေပါတယ် ကျွန်တော်လည်း မဖြစ်တော့ဘူးဆိုကာချော့လိုက်ရပါတော့တယ်။

အနားသွားပြီးလက်မောင်းလေးကိုင်ကာ ‘ကဲ..ပန်းအိလေးရေ တိတ်ပါတော့ကွာ ငါနောက်မရိုက်တော့ပါဘူး’ လို့ပြောလိုက်တော့ ‘မတိတ်ဘူး။သူ့အသားမဟုတ်တိုင်းရိုက်လိုက်တာ။နာတယ်။’ ဟုဆိုကာ လက်ကိုဖယ်ထုတ်ပါတယ်။ ‘မဟုတ်တာကွာ ငါကလည်းဒေါသနည်းနည်းထွက်သွားလို့ပါ။ ကဲလာ..စာဆက်သင်ရအောင်နော်’ ‘မသင်ဘူး။မသင်တော့ဘူး။မေမေလာရင်ပြောလိုက်မယ်။ သမီးကိုတအားရိုက်တယ်လို့’ ဟောဗျာ…ပြဿနာကတော့စပြီ။ဒီတော့ ကျွန်တော်လည်းပုခုံးလေးကိုဖက်ကာ ချော့လိုက်ပါတယ်။သူကလည်း ဆက်ငိုနေတာမို့ တတွတ်တွတ်ပြောရင်းချော့ရင်းက သနပ်ခါးနံ့လေးကလည်းရလာတာမို့ ဆံပင်လေးကိုမသိမသာ လေးခိုးနမ်းလိုက်ပါတယ်။ လက်ကလည်းလက်မောင်းသားလေးကို အသာလေးပွတ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။

နောက် တော့နားရွက်နားလေးကပ်ပြောလိုက် ၊ နားလေးကိုမသိမသာနမ်းလိုက် ကျောကုန်းလေးကိုပွတ်ပေးလိုက်နဲ့ ရသ လောက်အခွင့်အရေးယူနေမိပါတယ်။ ကျောကုန်းကိုပွတ်နေရင်းလက်က ချိုင်းကြားကိုတဖြည်းဖြည်းရောက်သွားပြီးနို့လုံးလေးကိုဘေးတိုက်လေး ပွတ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။နှာခေါင်းလေးကတော့ပါးလေးကို မထိတထိလေးဖြစ်အောင်ခိုးခိုးနမ်းနေမိပါတယ်။ တအောင့်လောက်ကြာတော့ ပန်းအိလည်းအငိုတိတ်သွားကာ ကျွန်တော့်မျက်နှာကို မရဲတရဲလေးမော့ကြည့် လိုက်ရာ ကျွန်တော်လည်း ‘ပန်းအိရယ်..မင်းသိပ်လှတာပဲ..ကိုယ်ရင်တွေခုန်နေတယ်ကွာ’ လို့တိုးတိုးလေးပြောလိုက်ပါတယ်။ ‘အို..ကိုကြီးကလည်း..ဘာတွေလာပြောနေတာလဲ’ လို့ပြောကာ ခေါင်းလေးပြန်ငုံ့သွားပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်း ပန်းအိမျက်နှာလေးကို ပြန်မော့လိုက်ရင်း ‘အရမ်းချစ်တယ်…ပန်းအိရယ်’ လို့ပြောကာ ပန်းအိပါးလေးကို ဖွဖွလေးနမ်းရှိုက်လိုက်ပါတယ်။ ‘အို’..လို့ပြောကာပန်းအိတစ်ယောက်ကျွန်တော့်ရင်ခွင်ထဲကို ခေါင်းလေးဖွက်ထားပါတော့တယ်။ကျွန်တော်လည်း အလိုက်သင့်လေး ပြန်ဖက်ထားလိုက်ပါတယ်။ပန်းအိကို ကျွန်တော့်ရင်ခွင်ထဲမှာ ပက်လက်လေးဖြစ်သွားအောင်လုပ် လိုက်ရင်း ‘ပန်းအိ ပြောပါအုံး ကိုယ့်ကိုချစ်လားဟင်’ လို့ပြောရင်းနဖူးလေးကိုနမ်းလိုက်ပါတယ်။ ‘မသိဘူးကွာ။ပန်းအိရင်တွေအရမ်းခုန်နေတယ်’ ‘ဒါဆို..ချစ်တယ်ပေါ့’ လို့မေးလိုက်တော့ခေါင်းလေးညိတ်ပြပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်းစိတ်ထဲမရိုးမရွလေးဖြစ်လာပြီး ပန်းအိပါးလေးကိုငုံ့နမ်းလိုက်တယ်။

နောက်တော့ တဆတ်ဆတ်တုန်ရီနေတဲ့ပန်းအိ နှုတ်ခမ်းလေးကိုအသာလေးငုံကာ စုပ်ယူနမ်းရှိုက်လိုက်ရာ ပန်းအိတစ်ယောက်ကျွန်တော့်ကိုတင်းတင်းကြပ်ကြပ်လေးလာဖက်ပါတယ်။ ကျွန်တော့်လျှာ ကိုပန်းအိပါးစပ်ထဲ အတင်းထိုးထည့်ကာ လျှာချင်းကစားပေးလိုက်ရာ သူကလည်းသူ့လျှာလေးကိုပြန်ထုတ်ပေးပါ တယ်။ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်လည်းတဖြည်းဖြည်းနဲ့အပေးအယူမျှလာပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်းအတော်ကြာလေးနမ်းပေးလိုက်ရင်း လက်တစ်ဖက်က နို့လေးကိုအသာကိုင်လိုက်ရာ တစ် ချက်တွန့်သွားပြီး နည်းနည်းတော့ရုန်းပါတယ်။ဒါပေမယ့်သူ့လက်တစ်ဖက်က ကျွန်တော့်ကျောမှာဖြစ်ပြီး ကျန်တစ် ဖက်ကိုကျွန်တော်က ကိုင်ထားတာကြောင့် ဘယ်လိုမှရုန်းလို့မရတာကြောင့်ပြန်ငြိမ်သွားပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်း နို့အုံလေးကိုအပေါ်ကနေကိုင်ပေးနေရင်း နို့သီးခေါင်းလေးကိုစမ်းကာ ခြေပေးလိုက်ပါတယ်။ပန်းအိလေးလည်းတွန့် လိမ်သွားပါတယ်။ ဒီတော့ကျွန်တော်လည်း နှိပ်စေ့လေးတွေကိုတွန်းဖြုတ်လိုက်ကာ အတွင်းခံအုံကြားထဲ လက်နဲ့နှိုက်ကာနို့အုံ လေးကိုထုတ်လိုက်ရာ အပျိုဖော်ဝင်ကာစနို့အုံ လုံးလုံးကျစ်ကျစ်လေးကိုတွေ့ရပါတယ်။ကျွန်တော်လည်းနမ်းနေတဲ့ ပါးစပ်ကိုခွာလိုက်ကာ ပန်းနုရောင်ထနေတဲ့နို့သီးခေါင်းလေးကို အသာငုံပြီးစို့ပေးလိုက်ပါတယ်။ပန်းအိခမျာကျော လေးကော့သွားပြီး ‘အ..အ..ကိုရယ်’..လို့ပဲအသံထွက်လာပါတယ်။ကျွန်တော်လည်းသူ့ရင်တွေတဒိုင်းဒိုင်းခုန်နေ တာကိုအတိုင်းသားကြားနေရပါတယ်။ကျွန်တော့်ခေါင်းကိုလည်းအတင်းဖက်ထားပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်းလက်တစ်ဖက်က ဒူးအထက်နားလေးကိုပွတ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။ ပွတ်ပေးနေရင်းက စကပ်အောက်နားစလေးအောက်ကနေ လက်ကိုထိုးသွင်းလိုက်ကာ စောက်ပတ်လေးကိုအတွင်းခံပေါ်ကနေ စမ်းလိုက်ပါတယ်။အရည်တွေစိုနေတာကို လက်ကခံစားလိုက်ရပါတယ်။အထဲကိုမနှိုက်ဘဲ ဘောင်းဘီပေါ်က နေသာသာလေး အထက်အောက်ပွတ်သပ်ပေးနေရင်း နားရွက်ဖျားလေးကိုလျှာလေးနဲ့ကလိပေးလိုက်ရာ တစ်ကိုယ်လုံးတွန့်လိမ်လာကာ တအင်းအင်းနဲ့အသံလေးတွေပါထွက်လာပါတော့တယ်။ အောက်ကလည်း စောက်စေ့နားလေးကိုပဲဖိပွတ်ပေးနေရာ တစ်အောင့်လောက်ကြာတော့ကျွန်တော့်ကို တင်းတင်းလေးဖက်ကာငြိမ်ကျသွားပါတော့တယ်။

ကျွန်တော်လည်း ပန်းအိကိုကြမ်းပေါ်အသာလှဲချလိုက်ကာစကပ် လေးကိုလှန်လိုက်ပြီး ဘောင်းဘီကိုမချွတ်ဘဲ လက်နဲ့အသာဖယ်လိုက်ကာ စောက်ပတ်လေးကိုလျှာလေးနဲ့ထိုးပေး လိုက်ပါတယ်။ ‘အွန့်…ကို…ငရဲတွေကြီးကုန်တော့မှာပဲ..ဘာတွေလုပ်နေလဲမသိဘူး’ ကျွန်တော်လည်း အကွဲကြောင်းလေးတစ်လျှောက် အထက်အောက်အသာလေးယက်ပေးလိုက်ရာ ‘အိုး..အင်း..ဟင်း..ဟင်း..’ အသံလေးကြားလိုက်ရတော့ ကျွန်တော်လည်းမာန်တက်လာပြီး ခပ်မြန်မြန်လေးယက်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ‘အိုး..ရှီး..အားလားလား..ကို..သိပ်ချစ်တာပဲကွာ’ တော်တော်လေးကြာအောင်ယက်ပေးလိုက်ရင်း စောက်စေ့လေးကိုပါးစပ်နဲ့စုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ‘အ..အ..အ..ကို..ပန်းဘယ်လိုဖြစ်နေမှန်းတောင်မသိတော့ဘူးကွာ’လို့ပြောလိုက်ပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်း ပန်းအိပေါင်ကြားထဲဝင်ထိုင်လိုက်ကာ လီးတန်ကြီးကို စောက်ပတ်ဝတေ့လိုက်ရင်း စောက်စေ့လေးကို ဒစ်ဖျားလေးနဲ့ပွတ်ပေးလိုက်ရာ ‘ကို..ပန်းမနေတတ်တော့ဘူး.’ လို့ဆိုလိုက်တော့ လီးတန်ကိုသေချာကိုင်ကာ အသာလေးဖိသွင်းလိုက်ပါတယ်။ အထဲမှာတင်းကြပ်နေပြီး ညှစ်ထားသလိုခံစားလိုက်ရပါတယ်။ ‘ကိုရယ်…အရမ်းနာတယ်..တအားကြပ်တာပဲ’ ‘ဖြည်းဖြည်းလေးလုပ်ပေးမှာပါ မနာစေရဘူး’ လို့ပြောရင်းနည်းနည်းထပ်သွင်းလိုက်ရာ ‘မရဘူးထင်တယ်..အရမ်းအောင့်နေတယ်’ လို့ပြောလိုက်တော့ အုန်းဆီပုလင်းလေးထယူပြီး လီးကိုနည်းနည်းပွတ် လိုက်ကာ ပြန်သွင်းလိုက်ပါတယ်။အထဲကိုဝင်သွားပေမယ့် ပန်းအိခမျာ နာလွန်းလို့ အံကြိတ်ကာခံနေရပါတယ်။

လက်ကလည်းကျွန်တော့်ရင်ဘတ်ကြီးကိုဆီးကာတွန်းထားပါတယ်။ကျွန်တော်လည်းတစ်ဝက်လောက်ပဲသွင်းကာ သာသာလေးညှောင့်ပေးလိုက်တော့ပန်းအိလည်းနည်းနည်းအရသာတွေ့လာဟန်တူပါတယ်။ အသံသိပ်မထွက်တော့ ဘူး။ကျွန်တော်လည်း အားလေးနည်းနည်းထည့်ကာ လက်ကျန်လီးတစ်ဝက်ကို ဖိသွင်းပေးလိုက်ရာ တားဆီးနေတဲ့ အမြေးလေးကိုပါ မညှာမတာထိုးခွဲလိုက်ပြီး မဆန့်မပြဲကိုတစ်ဆုံးဝင်သွားပါတယ်။စောက်ပတ်သေးသေးလေးမှာ လီးဒဏ်ကိုမခံနိုင်ပဲ နှုတ်ခမ်းသားလေးပါနည်းနည်းကွဲသွားပါတယ်။ ‘အား…နာလိုက်တာကိုရယ်..ညှာညှာတာတာလေးလုပ်ပါ’ ‘တဖြည်းဖြည်းကောင်းသွားမှာပါပန်းရယ်’ လို့ပြန်ပြောကာ အဝင်အထွက်မှန်မှန်လေးလုပ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။

ပန်းအိခမျာ စောက်ပတ်သေးသေးလေးထဲကို မတန်တဆလီးကြီးအတင်းထိုးဝင်လာတာမို့ အသည်းခိုက်သွား အောင်နာလှပေမယ့်လည်း ကိုက တစ်စက္ကန့်တောင်အနားမပေးပဲဆက်တိုက်လိုးပေးနေတာမို့ အထဲကအရည် လေးတွေပါလိုက်လာကာ တစစ ကောင်းလာတာမို့ ပေါင်လေးနှစ်လုံးကိုအစွမ်းကုန်ဖြဲကားပေးနေလိုက်ပါတယ်။ ကိုကြီးကျောပြင်ကိုလည်း လွတ်ထွက်သွားမှာစိုးတဲ့အလား တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကြီးကိုဖက်ထားနေမိပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်းခပ်သွက်သွက်လေးဆောင့်ပေးလိုက်ရင်း အချိန်ယူကာစိမ်ပြေနပြေလုပ်မယ်လို့လုပ် စိတ်ကူးထားပေမယ့် အထဲကစုဆွဲထားသလို တင်းကြပ်နေတာကြောင့် စောစောဘဲပြီးသွားခဲ့ပါတယ်။

တော်သေးတယ်။နှစ်ယောက်သား သောင်းကျန်းပြီးလို့ အဝတ်တွေပြန်ပြင်နေတုန်း အန်တီပြန်ရောက်လာပါတယ်။ နို့မို့ဆိုမလွယ် အန်တီပြန်ရောက်လာတော့ ဟန်မပျက်စာကိုပဲဆက်သင်နေလိုက်ပါတယ်။ပန်းအိလေးကတော့ ခေါင်းငုံ့ကာစာရေးနေပါ တယ်။စာသင်ချင်စိတ်လည်းမရှိတော့တာမို့ ပန်းအိစာအုပ်လေးကိုယူကာ ‘ညကျရင်တွေ့ရအောင်’ လို့ရေးပေးလိုက်ကာ စာသင်တာကိုရပ်လိုက်ပါတယ်။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ရင်ထဲမှာတသသ ဖြစ်နေတာမို့ မြန်မြန်ညဖက်ရောက်ပါစေလို့ထိုင်ဆုတောင်းနေမိတယ် ကြားဖူးနားဝရှိတာနဲ့ကြက်ဥအကာကျက်၂လုံးသောက်ကာအားဖြည့်ထားလိုက်ပါတယ်။ ညဖက်လူကြီးတွေအိပ်တော့ မှခြံစည်းရိုးကိုအသာကျော်တက်လိုက်ရင်းပန်းအိတို့အိပ်ခန်းနားကိုကပ်လိုက်တော့ အန်တီ့ဟောက်သံတောင်ကြားနေပြီပန်းအိကတော့စာထိုင်ကျက်နေပါတယ်။

ဒါနဲ့ပြတင်းပေါက်တံခါးလေးကိုသာသာလေးခေါက်လိုက်တော့ပန်းအိလာဖွင့်ပေး ပါတယ်။လက်လေးကာပြလိုက်ကာပြန်ပိတ်သွားပြီးနောက်ဖေးတံခါးလာဖွင့်ပေးပါတယ်။ ‘ကိုဘာလုပ်တာလဲ’ ‘ပန်းကိုချစ်မလို့လေ’ ‘တော်ပြီကွာမလုပ်ပါနဲ့’ ‘မအောင့်နိုင်တော့ဘူးကွာ’ ‘မေမေနိုးသွားလိမ့်မယ်ပြန်တော့နော်’ ‘ပန်းကလည်းကွာ။ကိုယ်အရမ်းခံစားနေရလို့ပါနော်’ လို့ပြောကာပန်းအိကိုဖက်လိုက်ရင်း နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကိုအသာစုပ် ယူလိုက်ပါတယ်။ ပန်းအိလည်းရုန်းရင်းကန်ရင်းနဲ့ကျွန်တော့်ရန်ကလွတ်ဖို့ကြိုးစားနေပါတယ်။နှုတ်ခမ်းလေးကိုနမ်းနေရင်း ကလျှာကိုပန်းအိပါးစပ်ထဲပို့လိုက်ပြီး လက်တစ်ဖက်ကနို့အုံလေးကိုတစ်ရွရွနဲ့နယ်ပေးလိုက်ရာပန်းအိခမျာခေါင်းလေးမော့ သွားရင်းအနမ်းတွေကိုတုံ့ပြန်လာပါတယ်။

လက်ကလည်းကျွန်တော့်ကိုတင်းတင်းကြီးဖက်လာပါတယ်။သူလည်းလိုချင်ပြီပေါ့။တစ်ခါကြုံထားရတော့ လည်းဘယ်အာသာပြေမတုန်း။ကျွန်တော်လည်းအောက်ခံဝတ်မထားတဲ့ပန်းအိနို့သီးခေါင်းလေးတွေကို အပေါ်ကနေ လက်နဲ့ညှပ်ကာခြေပေးလိုက်၊ နို့အုံလေးကိုပွတ်ပေးလိုက်၊ခပ်နာနာလေးညှစ်လိုက်နဲ့လုပ်ပေးနေတော့ပန်းအိကျော လေးပါကော့တက်လာပါတယ်။နောက်တော့တီရှပ်လေးကိုဆွဲလှန်လိုက်ရင်းစောစောက ကျွန်တော်ကလိထားလို့ထောင် မတ်နေတဲ့နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုစို့ပေးလိုက်ရာပန်းအိတစ်ယောက်ငြီးသံလေးတွေပါထွက်လာပါတော့တယ်။ ကျွန်တော့် ခေါင်းကိုလည်းရင်ခွင်ထဲအတင်းဖက်ထားပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်းလက်တစ်ဖက်ကပန်းအိပေါင်တန်လေးတွေကိုပွတ်ဆွဲပေးနေရင်းစောက်ပတ်လေးကိုလက် ဝါးလေးနဲ့အုပ်ကာကိုင်ကြည့်လိုက်တော့အရည်တွေတော်တော်လေးထွက်နေပါတယ်။ ဒါနဲ့ပန်းအိကိုကြမ်းပြင်ပေါ်မှာအ သာလေးလှဲလိုက်ရင်း ထမီလေးဖြေလိုက်ကာစောက်ပတ်လေးကိုရွရွလေးပွတ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။ ပန်းအိတစ်ယောက် တော့တွန့်လိမ်နေပါတယ်။ကျွန်တော်လည်းထမီကိုအောက်ကိုတွန်းချလိုက်တော့ ပန်းအိကတင်ပါးလေးအသာကြွပေးပါ တယ်။နို့စို့နေရင်းကနို့အုံလေးကို တစ်ချက်ခပ်ပြင်းပြင်းလေးစုပ်လိုက်ရင်းအောက်ဖက်ကိုတဖြည်းဖြည်းဆင်းလာကာ ပေါင်ကြားလေးကိုလျှာစောင်းလေးနဲ့သိမ်းလိုက်ပြီးစောက်ပတ်လေးကိုအောက်ကနေ ပင့်ကာယက်ပေးလိုက်ပါတယ်။

‘အား..လား…လား…ကို…ရှီး’ လို့ဆိုကာခေါင်းလေးကိုလာကိုင်ပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်းစောက်ခေါင်းလေးထဲကိုလျှာထည့်ကာအထဲမှာမွှေပေးလိုက်ရာပန်းအိတစ်ယောက်ကော့တက် လာပါတယ်။အထဲမှာအားရအောင်မွှေပြီးတော့စောက်စေ့လေးကိုအသားပေးပြီးယက်လိုက်ရင်း လက်ခလယ်ကိုစောက် ခေါင်းထဲထည့်ကာကလိပေးလိုက်ပါတယ်။ ပန်းအိတစ်ယောက်ပါးစပ်ကတတွတ်တွတ်နဲ့ရေရွတ်ကာဆံပင်တွေကိုအတင်း ဆွဲလာပါတော့တယ်။ငါးမိနစ်လောက်ကြာတော့ပန်းအိတစ်ယောက်ကော့ပြန်လန်ကာငြိမ်ကျသွားပါတယ်။ ကျွန်တော့် ခေါင်းကိုလည်းအပေါ်ကိုအတင်းဆွဲကာအနမ်းတွေတဖွဖွပေးနေပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်းတအောင့်အနားပေးပြီးပန်းအိစောက်ပတ်ဝကို လီးတေ့လိုက်ပြီးအသာလေးသွင်းလိုက်ပါ တယ်။

ပန်းအိလည်းတစ်ချက်တွန့်သွားပြီးကျွန်တော့်ကိုအတင်းလာဖက်ပါတယ်။ ‘ပန်းရရဲ့လား’ ‘နာတော့နာတယ်။နေ့လည်ကလောက်တော့မနာတော့ဘူး’’ ‘ဒါဆိုထပ်သွင်းမယ်နော်’ ‘ဖြည်းဖြည်းတော့လုပ်ပါ။တစ်ညနေလုံးကွတတကြီးဖြစ်နေတယ်’ ‘ဒီတစ်ခါသိပ်မနာတော့ပါဘုူးကွာ’ လို့ပြောကာတဖြည်းဖြည်းသွင်းပေးလိုက်ပါတယ်။ ‘အား..ဖြည်းဖြည်းကိုရယ်..အောင့်တယ်’ ကျွန်တော်လည်းတစ်ချက်ခြင်းသာသာလေးညှောင့်ပေးလိုက်ရာ တစ်ဖြည်းဖြည်းအရည်တွေရွှဲလာတာမို့နည်းနည်းမြန် ပေးလိုက်ပါတယ်။ ‘အင်း..အင်း..ကိုရယ်ကောင်းတယ်။မေမေနိုးသွားအုံးမယ်ဖြည်းဖြည်း’ ကျွန်တော်လည်းမှန်မှန်လေးလုပ်ပေးနေမိပါတယ်။

စီးစီးပိုင်ပိုင်လေးနဲ့တော်တော်လေးကောင်းလာတာမို့စောစောပြီးမ သွားအောင်မနည်းထိမ်းနေရပါတယ်။ပန်းအိလည်းနေ့ခင်ဖက်ကလိုမဟုတ်တော့ပဲအောက်ကနေ အဝင်ကောင်းအောင် နေတတ်သွားတာမို့ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်အပေးအယူတော်တော်လေးမျှလာပါတယ်။ ‘ပန်း..ဘယ်လိုလဲကောင်းရဲ့လား’ လို့တိုးတိုးလေးကပ်မေးလိုက်တော့ ‘အ…အ..အ..ကောင်းလိုက်တာကိုရယ်’ လို့ပြောကာကျွန်တော့်ပါးလေးကိုနမ်းလိုက်ပါတယ် ကျွန်တော်လည်း နည်းနည်းမြန်မြန်လေးလုပ်ပေးလိုက်ရာပန်းအိတစ်ယောက်ကျွန်တော့်ကျောပြင်ကြီးကိုတအားဖက် ထားပါတယ်။အထဲကလည်းအတင်းညှစ်ထားတာမို့ထိန်းနေလို့လဲမရတော့တာမို့အချက်တစ်ရာလောက်ဆက်တိုက် ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေးညှောင့်ပေးလိုက်ရင်း ကျွန်တော်လည်းပန်းအိစောက်ခေါင်းထဲ သုက်ရည်တွေပန်းထည့်ကာပန်းအိ ပေါ်ကိုမှောက်ကာကျသွားပါတယ်။ နှစ်ယောက်သားထပ်ရက်နားနေကြရင်း ‘ပန်းအိလေး..ကောင်းလားဟင်’ ‘အင်း’ ‘နောက်တစ်ခါလောက်ထပ်လုပ်ရအောင်လေ’

‘အို..တော်တော့ကို..မေမေတရေးနိုးတော့မယ်။နောက်နေ့တွေရှိသေးတာပဲ။ကျေနပ်တော့နော်’ လို့ပြောတော့ကျွန်တော်လည်းအန်တီ့ကိုသတိရသွားပြီးပြန်ဖို့ပြင်ဆင်ရပါတယ် ။နှစ်ယောက်သားအဝတ်တွေပြန်ဝတ်ပြီး ကျွန်တော်ပြန်မယ်လုပ်တော့ ပန်းအိကတံခါးဝကိုလိုက်လာရင်းနှစ်ယောက်သားနှုတ်ဆက်အနမ်းတွေ တစ်ဝကြီးပေးကြ ရင်းလမ်းခွဲခဲ့ပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်းနောက်ဖေးပေါက်ကနေအသာလေးပြန်တက်လာရင်း အိပ်ယာထဲကိုပြန်ဝင်နေ လိုက်ပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ကျွန်တော်နဲ့ပန်းအိ နေ့လည်ဖက်တစ်ခါ ညဖက်တစ်ခါ ခိုးစားနေကြတာနေ့စဉ်ရက်ဆက်ပါပဲ။ ကျောင်းဖွင့်ချိန်ရောက်တော့ ရန်ကုန်ကပန်းအိဘကြီးက ကျောင်းတက်ဖို့လာခေါ်သွားတာမို့ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် ရင်ကွဲပက်လက်ဖြစ်ရပါတော့တယ်။ပန်းအိသွားခါနီးညမှာ သုံးချီလောက်ဆွဲပေးလိုက်ကာ နှုတ်ဆက်လိုက်ပါတယ်။

ပန်းအိလည်း ရန်ကုန်ရောက်တော့ စာအဆက်အသွယ်လုပ်ပါတယ်။ကျွန်တော့်ကိုလွမ်းတဲ့အကြောင်း၊သတိရတဲ့အ ကြောင်းရယ်၊အဆင်ပြေရင် ရန်ကုန်တက်လာဖို့ရယ်ပေါ့။တစ်လလောက်တော့ဒီလိုပါပဲ။လွမ်းလိုက်ရတာပေါ့။ တစ်နေ့ အပြင်သွားမလို့အိမ်ကထွက်လာရင်း ပန်းအိတို့အိမ်ကို အလွမ်းပြေကြည့်လိုက်တော့ အန်တီထိုင်နေ တာကိုတွေ့ပါတယ်။သူလည်း သမီးကိုလွမ်းလို့ထင်တယ်။ မျက်နှာသိပ်မကောင်းဘူး။ကျွန်တော်လည်း ယောက္ခမ လောင်းကို ဖားတဲ့အနေနဲ့ စကားမရှိ စကားရှာကာ ‘ဟင်..အန်တီ..ဆိုင်မထွက်ဘူးလား’ ‘အေးကွယ်..နည်းနည်းနေသိပ်မကောင်းလို့ပါ’

‘ကျွန်တော်ဆရာဝန်ခေါ်ပေးရမလားဒါမှမဟုတ်ဆေးခန်းလိုက်ပို့ပေးရမလား’ ‘နေပါစေကွယ်..ခေါင်းတွေကိုက်ပြီးဇက်ကြောလေးတက်နေတာပါ.ဆေးလည်းသောက်ထားပါတယ်။ ’ ‘အာ..မဟုတ်တာ။ကျန်းမာရေးလည်းဂရုစိုက်အုန်း။ကျွန်တော်ဇက်ကြောနည်းနည်းဆွဲပေးမယ်လေ’ ‘အားနာစရာကွယ်’ ‘အားနာရမယ့်သူတွေမှမဟုတ်တာ၊အပန်းမကြီးပါဘူး’ လို့ပြောကာ အန်တီ့နောက်ကျောဖက်မှာ ခွေးခြေပုလေးယူထိုင် ကာ စတင်နှိပ်ပေးနေပါတယ်။နှိပ်ပေးနေရင်းက အန်တီ့ကိုသတိထားကြည့်လိုက်မိတော့ ကလေးတစ်ယောက်အမေ သာဆိုတယ်။တော်တော်အရွယ်တင်သေးတာပဲ။အသက်ကလည်း ၃၅ လောက်ပဲရှိသေးတယ်။သွေးသားဆူတုန်းအ ရွယ်ပဲလေ။သူ့ခမျာယောင်္ကျားဆုံးထားတာ ၆လလောက်ပဲရှိသေးတော့ သူလည်းစိတ်တွေရှိနေမလားလို့စဉ်းစားနေမိ တယ်။

စဉ်းစားနေရင်း နှာခေါင်းထဲကိုသနပ်ခါးနံ့လေးကလည်းတိုးဝင်လာတာမို့ ရင်တွေနည်းနည်းလေးဖိုသွားပါတယ် အို..မသင့်တော်ပါဘူးလေ။ သူနဲ့ကိုယ်နဲ့ နောက်ဆိုယောက္ခမတော်ရမှာပဲ။လို့ကိုယ့်ကိုယ်ကိုဖြေသိမ့်နေပါတယ်။အနှိပ်ခံ တဲ့သူကထိမထိတော့မသိဘူး။ကျွန်တော့်မှာ ကောင်းတဲ့စိတ်နဲ့ မကောင်းတဲ့စိတ် လွန်ဆွဲနေပါတော့တယ်။အပေါ်ကနှိပ် နေရင်း စိတ်တွေဖောက်ပြန်နေတာကို လည်ပင်းပေါက်ကနေ မြင်နေရတဲ့ နို့အုံထွားထွားကြီးတွေကလည်း မီးလောင်ရာ လေပင့်ဆိုသလို အမှောင်ထဲတွန်းပို့နေတာမို့ အောက်ကကောင်ကလည်း ငြိမ်မနေတော့ပဲ ရုန်းကန်ထကြွလာပါတယ်။

ဟိုက်..သေပြီ..ဒီနေ့ကျမှ အောက်ခံဝတ်မလာမိဘူး.. ဒါကြောင့်တစ်ချက်တစ်ချက်ကျောကုန်းကိုသွားထောက်မိပါတယ် ကျွန်တော်လည်းဘာလုပ်ရမှန်းမသိဖြစ်နေတုန်း ‘ဟဲ့..နှိပ်လေ..လက်ကဘာလို့ပျော့သွားတာလဲ.ဘာတွေများစဉ်းစားနေလဲ’ ကျွန်တော်လည်း သူခိုးလူမိဖြစ်သွားလို့ ထိတ်ထိတ်ပြာပြာနဲ့ ‘ဟို…မစဉ်းစားပါဘူး’ ‘မင်းစဉ်းစားနေတာသိပါတယ်။ ပန်းအိကိုမဟုတ်လား’ ‘ဗျာ…အန်တီဘယ်လို…သိလဲဟင်’ ‘ငါအကုန်သိတာပေါ့ မင်းည ညပန်းအိနဲ့ချိန်းတွေ့ပြီးဆော်နေကြတာလေ။’ ‘ဟုတ်…ဟုတ်…’ လို့ပဲပြောရသေးတယ်။အန်တီကကျွန်တော့်ဖက်ကိုလှည့်လာပြီး ပေါင်ကြားထဲမှာ ထိုးထိုးထောင်ထောင်ထွက်နေတဲ့ ကျွန်တော့်လီးကိုကြည့်ကာတစ်ချက်ပြုံးလိုက်ရင်း လုံခြည်ပေါ်ကနေအသာလေးအုပ် ကိုင်လိုက်ပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်းရုတ်တရက်ဆိုတော့ ကြောင်သွားပါတယ်။ကျွန်တော်ရုန်းမယ်လုပ်တော့ အန်တီ့ လက်က လုံခြည်အောက်စထဲကနေဝင်သွားပြီးထိပ်ဖျားလေးကို တရွရွလေးပွတ်ပေးနေတာမို့ ကျွန်တော်လည်းအရမ်း ကောင်းလာပါတယ်။အန်တီမျက်နှာကိုကြည့်လိုက်တော့ တကယ့်အပျိုဖြန်းလေးလို ရှက်သွေးဖြာနေတာကိုတွေ့ရပါ တယ်။အန်တီက လက်တစ်ဖက်ကဒစ်နားတစ်ဝိုက်ကိုပွတ်ပေးနေရင်း နောက်တစ်ဖက်ကဂွေးဥတွေကိုပါနယ်ပေးနေ ပါတယ်။ ‘မောင်မောင်’ ‘ဗျာ…အား…အင်းအင်း’ ‘မင်းငါ့ကိုအထင်သေးသွားပြီလားဟင်’ ‘အင်းကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်….မဟုတ်ပါဘူးအန်တီ’

‘အန်တီလို့မခေါ်စမ်းပါနဲ့ကွာ..မမလို့ခေါ်ပေါ့နော် ‘အင်း..ဟုတ်.အားလားလား..အန်တီ..အဲ..မမ’ ‘မင်းနဲ့ပန်းအိတို့လုပ်နေကြတဲ့အချိန်ဆို မမမှာတစ်ယောက်ထဲစိတ်ဖြေနေရတယ်ကွာ’ လို့ပြောပြောဆိုဆို ကျွန်တော့်လုံခြည်ကိုအကုန်လှန်တင်လိုက်ပြီး စောစောက ကလိထားလို့အရည်တွေရွှဲနေတဲ့ ကျွန် တော်လီးတန်ကြီးကို သူ့ပါးစပ်ထဲထည့်ကာ ငုံစုပ်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်။ ‘အား..လားလား..ရှီး..မမ’ မမလည်း ကျွန်တော့်လီးတန်အောက်ဖက်ကို လျှာနဲ့ဝိုက်ကာ ကစားပေးနေရင်း လက်ကလည်း ဂွေးဥနှစ်လုံးကိုဖွဖွလေး ကလိပေးနေရာ ကျွန်တော်လည်း မမခေါင်းကိုအတင်းဖက်ထားရပါတယ်။

အတန်ကိုစုပ်ပေးနေရင်း အောက်ကိုရောက် သွားပြီး ဂွေးစိတစ်လုံးကို ပါးစပ်ထဲစုပ်သွင်းလိုက်ရာ ‘အိုး…မမရယ်။ကောင်းလိုက်တာ’ လို့ပြောကာကျွန်တော့်ဖင်ပါကြွတက်လာပါတော့တယ်။ ကျွန်တော်လည်းမမ နို့တွေကို အတင်းလှမ်းဆွဲကာ ခြေပေးနေပါတယ်။မမလည်းဂွေးစိကိုပြန်ထုတ်ကာ အချောင်းလိုက်ပြန်ငုံလိုက်ပြီး အပေါ်အောက် ခပ်သွက်သွက်လေးလုပ်ပေးလိုက်ရာ ကျွန်တော်ဘယ်လိုမှတောင့်မခံနိုင်တော့ဘဲ မမပါးစပ်ထဲအပြည့်သုက်ရည်တွေ ပန်းထုတ်မိပါတော့တယ်။ကျွန်တော်လည်းအားနာကာ မမကိုထွေးထုတ်ဖို့ပြောတော့ မမကကျွန်တော့်ကိုတစ်ချက် ပြုံးပြကာ အားလုံးမျိုချလိုက်ပါတော့တယ် ကျွန်တော်လည်း မမ မျက်နှာကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ကာ အနမ်းတွေပေးလိုက်ရင်း အလိုက်သင့်လေးဆွဲထူလိုက်ကာ အခန်းထဲကိုခေါ်ခဲ့ပါတယ်။

မမလည်းတစ်ချက်လှည့်ထွက်ကာ တံခါးပြေးပိတ်လိုက်ပြီး အိမ်ခန်းထဲကိုအပြေးလေးဝင် လာပါတယ်။ကျွန်တော်လည်းမမ ကိုယ်လုံးလေးကိုဆီးဖက်လိုက်ကာ နှစ်ယောက်သား အငမ်းမရနမ်းနေကြရင်း အဝတ်အစားတွေအကုန်ချွတ်ပြစ်လိုက်ကြပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်းမမကို ခုတင်ပေါ်အသာလှဲစေပြီး မမပေါ်ကနေအုပ်မိုးလိုက်ကာ မမရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကိုစုပ်ယူ လိုက်ရင်း လက်တစ်ဖက်က နို့အုံလေးကိုခပ်တင်းတင်းလေးခြေပေးလိုက်ပါတယ်။ မမကလည်းကျွန်တော့်အနမ်းတွေ ကိုကျွမ်းကျင်စွာပြန်လည်တုံ့ပြန်ရင်း ကျွန်တော့်ကိုယ်လုံးကို ပြန်ဖက်လိုက်လေသည် ပြီးပါပြီ