အချို့တွေက မိသားစုအတွက်တစ်ပြည်တစ်ရွာ အချို့တွေက ကိုယ်ယုံကြည်ရာမှာ ဘယ်လိုနည်းနဲ့ဖြစ်ဖြစ် ငါတို့တွေဟာ အိမ်ရဲ့ အဝေးမှာပဲလေ ..
အိမ်နဲ့ဝေးခါမှ အိမ်နဲ့ဝေးရခြင်း ဒုက္ခကိုပိုနားလည်လာတယ် ပြီးတော့.. အိမ်အဝရောက်လို့ မမြင်တာနဲ့ အမေ့..လို့ ခေါ်ရတဲ့ မိခင်ကြီးကို သတိရတယ် အမေလည်း ဘာထူးလို့လည်း ချစ်ခြင်းမေတ္တာဆိုတာ ချန်ခဲ့ခဲ့၊ ကျန်ခဲ့ခဲ့ လွမ်းရတာပဲလေ
ပိုဆိုးတာက အရွယ်အိုသလို အပျော်အပါးရော အဖော်အပေါင်းပါ ရှားတဲ့အမေအတွက် ဒီသား၊ ဒီသမီးတွေပဲရှိတာ ငါတို့ အငွေ့အသက်တွေ ပြည့်နေတဲ့ အိမ်မှာ အမေ ဘယ်လောက်လွမ်းနေရှာမလဲကျန်ခဲ့တဲ့ အမေ့မှာ စိတ်မအေးရှာပါဘူးမျက်ရည်လေး ဝဲလို့
ငါ့သား ငါ့သမီးတွေ အဆင်မှ ပြေပါ့မလားတဲ့ သားသမီးတွေ အဝေးရောက်တဲ့အခါမှာတော့ ပြတင်းတံခါးက အမေ့အလွမ်းဖြေရာနေရာပဲလေအမေ့ မျက်နှာ နွမ်းနွမ်းလေးကပါးစပ်က မဟလည်း သိပ်သိသာတယ် ငါ့သား သမီးတွေ ဘယ်တော့ ပြန်လာမလဲတဲ့
သား၊ သမီးတွေ ပြောမရဆိုမရလို့“ကိုယ်လုပ်ချင်ရာ လုပ်ပြီးရင်ပြန်မလာခဲ့နဲ့” ဆိုတဲ့ အမေခုတော့ ဘုရားရှေ့မှာ ငါ့သား ငါ့သမီး ဘေးမသီ ရန်မခပါစေနဲ့လေ
အမေဟာ သိပ်ဟန်ဆောင်ကောင်းတယ် သားတွေ၊ သမီးတွေများ ဆက်သွယ်လာရင် အလွမ်းတွေဖုံးပြီး ပီတိအပြုံးကြီးနဲ့ အမေတို့ အဆင်ပြေပါတယ် ငါ့သား၊ ငါ့သမီးတွေသာ အဆင်ပြေအောင်နေတဲ့
အမေ့ပါးစပ်ကသာ မဟတာ ဒီအမေက မွေးထားလို့ အမေ့မျက်ဝန်းတွေက စာဖတ်လို့ရတယ် အမေ မပြောတာပဲရှိတယ် ငါ့သား၊ ငါ့သမီးတွေ လွမ်းတယ် ။
