Author: admin

ယမင်းထွန်းတစ်ယောက် အလုပ်ရှုပ်နေသဖြင့် အနားယူချိန်ပင် မရှိပေ။ အဓိက အလုပ်ရှုပ်ရသည့် အကြောင်းမှာ ညီမ ဝမ်းကွဲ နွယ်နီ့အမျိုးသား၏ တူမဖြစ်သူ ခိုင်သုတ ရောက်နေခြင်းကြောင့်လည်း ဖြစ်သည်။ တက္ကသိုလ် မတက်ခင် သင်တန်းများ တက်ရန်အတွက် နွယ်နီ အကူအညီတောင်းထားသဖြင့် အိမ်မှာနေရန် ခိုင်သုတအား လက်ခံခဲ့သည်။ အမျိုးသားဖြစ်သူ ကိုဝင်းနိုင်ကလည်း ခရီးထွက်ရသည်က များသဖြင့် ယမင်းထွန်း အဖေါ်ရစေရန် လက်ခံခိုင်းထားခြင်း ဖြစ်သည်။ ခိုင်သုတ တက်ရောက်လိုသည့် သင်တန်းများအား ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ စုံစမ်းကာ အပ်နှံပေးရသဖြင့် မအားလပ်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် အတာ့ထံသို့ပင် မရောက်ဖြစ်ပေ။ နွေရာသီ ကျောင်းပိတ်ရက် ဖြစ်သဖြင့် ကလေးနှစ်ယောက်စလုံး အဖိုး အဖွါးထံ အလည် သွားနေ၍သာ တော်တော့သည်။ ခိုင်သုတ အသက်က ၂၀ နှစ် […]

မိုးလင်းကတည်းက အသဲအသန်ရွာသွန်းနေသော ကိုရွှေမိုးက ညနေရောက်မှာသာ လုံးလုံးတိတ်သွားတော့သည်၊ဇွဲကိုက ဆိုင်ရှေ့မှာပစ္စည်းလေးတွေ ပြန်ခင်းရင်းဈေးဝယ်သူအလာကိုသာ ထိုင်စောင့်နေမိတော့သည်၊မိန်းမက ဆိုင်အတွင်းက စက်ချုပ်ရင်း ညည်းသံသဲ့သဲ့ကို ကြားမိတော့ ပြုံးမိပြန်သည်။ ကျွန်တော်နာမည်က ဇွဲကိုပါ ၊အမျိုးသမီး နာမည်က မိုးမြင့်သူပါ၊ကျွန်တော်က စက်ရုံတစ်ရုံမှာ စာရေးလုပ်တယ်၊သူကတော့ အရင်က အထည်ချုပ်စက်ရုံလုပ်ရင်း ကျွန်တော်နဲ့ညားပြီးတော့ စက်ချုပ်သင်တန်းလေးတက်ကာဆိုင်လေးဖွင့်လိုက်တာ၊မထင်မှတ်ပဲ အဆင်ပြေသွားတော့ဆိုင်လေးကို တိုးချဲ့ စက်ချုပ်ပစ္စည်း(အပို)လေးတွေပါရောင်းဖြစ်ခဲ့တယ်၊အိမ်ထောင်ကျတာ နှစ်နှစ်ကျော် သုံးနှစ်နီးပါးသာဖြစ်လာခဲ့တယ် ကလေးတော့မယူရသေးဘူး၊စီးပွားရှာကောင်းနေတုန်းမို့လည်းပါတာပေါ့ဗျာ၊၊ဟိုတွေးဒီတွေးတွေးနေရင်း ရောက်လာသောဈေးဝယ်သူကြောင့် ဇွဲကို ထရပ်လိုက်ရင်းက`ဘာယူမလည်း ညီမ´ ဟုတ် အကို ဟိုဟာ ထုပ်သီးလေးဝယ်ချင်လို့ ဟုတ်ကဲ့ရပါတယ် ညီမ ဒီဘက်မှာပါ၊လိုချင်တဲ့အရောင်ရှိရင်လည်း ပိတ်စ ပါလာရင်ရိုက်ပေးပါတယ် ဟုတ်ကဲ့ အဖြူလေးပဲပေးပါ တစ်ထုပ်ဘယ်လောက်လည်းဟင် ဆယ်လုံးပါတယ်ညီမ တစ်ထုပ် သုံးရာပါ ဟုတ် တစ်ထုပ်ပေးပါ ပြီးတော့—- ဇွဲကိုလည်းကောင်မလေး ယူသမျှတွေကို ကျသင့်ငွေတွက်ရင်း […]

တနေ့ တက်စီ လေး ငှားပြီးတော့ အိမ်ကို ပြန်လာတယ်။ ကံများမကောင်းချင်တော့ ငှားလာတဲ့ ကားက လမ်းမှာ သူများကို သွားတိုက်မိတယ်။ တကယ်က ကျနော့ ကားဆရာကြီးက အမှန်ပါ။ လမ်းသွယ်ကနေ အတင်းထွက်လာတဲ့ ကားကို သွားတိုက်မိတာ။ ကျနော်လည်း ထားခဲ့ပြီး နောက်တစင်း ငှားရကောင်းနိုး ဆက်စောင့်ရကောင်းနိုး ဝေခွဲမရဖြစ်နေတယ်။ တဘက်ကားကတော့ မမကြီးတစ်ယောက် ပဲ။ ကားဆရာ နဲ့ စကားပြောနေရင်းက အခြေအတင် ဖြစ်လာလို့ သေသေချာချာ ကြည့်လိုက်တော့ စိတ်ထဲမှာ ရင်းနှီးသလို ဖြစ်နေတယ်။ နည်းနည်း စဉ်းစားကြည့်လိုက်တော့မှ ဆယ်တန်းတုန်းက စာသင်ပေးဖူးတဲ့ ဆရာမဖြစ်နေတယ်။ အဲဒါနဲ့ပဲ ဆင်းပြီးတော့ ကူညီဖြေရှင်း။ အခြေအနေ ပြောင်းပြန် ဖြစ်သွားပြီး ကျနော်က ဆရာမ ဘက်က ဖြစ်သွားပြီး ကားဆရာကြီးကို […]

ဒီလိုဗျ ကျော်စွာတယောက် ဘန်ကောက်မှာ ယိုးဒယားမလေးတစ်ပွေနဲ့ချိတ်တိတ်တိတ်ဖြစ်တော့ ကောင်မလေးက (လိုင်းချက်) ပဲသုံးတာဆိုလို့ သူလဲလိုင်းလိုက်သုံးပြီး နောက် လျှောက်အပ်ရင်း အသိမိတ်ဆွေတွေများလာပြီး ကျော်စွာတစ်ယောက် လည်လည်ဝယ်ဝယ်ရှိလာသည့်နောက်ပိုင်း ပထမတော့ အဲ့ယိုးဒယားမလေးနဲ့ချိတ် သူ့သူငယ်ချင်းတွေကိုချိတ် ပွားရင်း ပွားရင်းနောက် တဖြည်းဖြည်း ချိတ်မိသည့်အထဲ လူစုံပါလာသည်။ အဲ့သလိုနဲ့ ကောင်မလေးတွေရော ကောင်မကြီးတွေပါရှာဖွေစားသောက်ခဲ့ပြီးသည့်နောက် ချွန်ပူးဆိုသည့် မမကြီးတစ်ပွေနှင့်ချိတ်မိတော့သည်။ ဘန်ကောက်ဘဏ့်မှာလုပ်နေတာ၊ အသက်က ၃၃၊ ရုပ်က ကတယ့်ဆက်ဆီ၊ ခါးနဲနဲတုတ်ပေမဲ့ ဘော်ဒီကလဲအမိုက်စား။ အဲ့တော့အသေချွေပီပေါ့။ အဲ့တုန်းက သူ့အသက် ၂၄ ဆိုတော့ မမကြီးတွေဆိုအသေခိုက်တာ၊ အ့ဒါ တွေပဲခံတွင်းတွေ့နေသည့်အချိန်။ ချွန်ပူးနဲ့ အပြင်မှာဒိတ်တော့ ပထမကော်ဖီဆိုင်မှာတွေ့ပြီး အိမ်မှာဘီယာသွားသောက်မယ်လို့ဆော်ကြီးကစပြောလို့ အခန်းကိုပဲပင့်လာခဲ့လိုက်တယ်။ စကားပြောရင် ကြာလေးအချွဲလေးနဲ့ပြောတာကိုလဲသူခိုက်သွားတယ်။ လိုင်းမှာကတည်းက တော်ကီတော်တော်ချွေခဲ့ပြီးပြီမို့ အိမ်ရောက်တော့ ခပ်ပါးပါးတွန်းပြီး ဘီယာတစ်ပုလင်းကုန်တာနဲ့ ချွန်ပူးကို လှကြောင်းပကြောင်း […]

“ရော့ဒီမှာ ကားလက်မှတ်.. ဒါကမောင်လေး သုံးဖို့..”..(၁၀၀၀၀)တန် အရွက်၂၀.. “သေချာ အဆင်ပြေအောင်ရှင်းပြခဲ့နော် ပရောဂျက်ကို၊ စာချုပ်ပါတခါတည်းချုပ်ခဲ့ မမက နက်ဖြန်ခရီးထွက်စရာပေါ်လာလို့ …” “ဟုတ်ကဲ့ပါအမ” ___ပြေးရပီလေ အဆောင်ကို အဝတ်စားမထုတ်ရသေး ရေမချိုးရသေး သူမဝယ်ထားတဲ့ကားလက်မှတ်က နေပြည်တော်ညနေ၆နာရီကား အလုပ်ကိစ္စပြောတဲ့အချိန်က ရုံးဆင်းခါနီးး ညနေ၃နာရီ “ဖူးး မောတာကွာ မန်နေဂျာမများပြီ ငါ့ ခိုင်းကောင်းတယ်ဆိုပြီး ဒီလိုအမြဲတမ်းလုပ်တာ…. ပီးရင် သူဌေးကို အလုပ်ပြ သူ့ဘဲကြီးနဲ့ချောင်းသာ သွားနှပ်တော့မှာ မသိတာကျလို” ဟွန်း့ …. ဒါမျိုးခဏ၂ခရီးထွက်ရလို့ ပြင်ထားတဲ့ခရီးဆောင်အိတ်ကိုယူ ရတဲ့ တက်စီ နဲ့ ပြေးရပီပေါ့ဗျာ ကားဂိတ်ကို…….. “အောင်ဘု”_ ဆောက်လုပ်ရေးကုမဏ္ဏီတစ်ခုရဲ့ ဝန်ထမ်း.. ကျနော်ကစားရင်းကိုင်/ကွန်ပျူတာရော/ကားမောင်းလဲရတော့ ရုံးကမန်နေဂျာမအပျိုကြီး နန်းထိပ်ထား၏ တောက်တိုမရခေါ်ခိုင်းခံနေရသူ… မန်နေဂျာမကတိုင်းရင်းသူ အသားကလဲဖြူ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကလဲ အရမ်းလှ လားရှိုးတက္ကသိုလ်တက်တုံးက […]

ဝေလကြီးသည် အိပုံ့တို့ သားအမိ ကို သူ့အိမ်မှာ ခေါ်ထားလိုက်ပြီးတဲ့နောက် ဟိုတုံးကလို လမ်းဘေး ထမင်းဆိုင်တွေမှာ ကြုံသလို စားနေရတဲ့ ဘဝမျိုးကနေ ကင်းဝေး လွတ်မြောက်သွားသည် ။ အိပုံ့တို့ သားအမိသည် ထမင်းဟင်းတွေ ချက်ပြီး သူ့ကို ဂရုတစိုက် အမြဲကျွေးနေလို့ သူသည် ဝေလကြီး ဆိုတဲ့ နံမည်နဲ့ လိုက်ဖက်အောင် ဝတုတ်ပြဲကြီး ဖြစ်လာတော့မည် လို့ စနေမက နောက် သည် ။ ဝေလကြီးသည် တကောင်ကြွက် ဘဝနဲ့ တယောက်ထဲ နေလာခဲ့သူ တယောက် ဖြစ်လို့ အိပုံ့တို့ သားအမိ သူနဲ့ လာနေတာကို ကျေနပ် သဘောကျနေသည် ။အင်း အိပုံ့ကို စတွေ့ကထဲက သူ သဘောကျခဲ့တာ ဖြစ်သည် ။ နောက်ပိုင်း […]

သထုံမြို့ရဲ့ဝါဆိုမိုးက အငြိုးနဲ့များရွာသွန်းနေသလား ထင်မှတ်လောက်တဲ့အထိ မရပ်မနားအဆက်မပြတ်သွန်းဖြိုးလို့နေပါတော့တယ်ဗျာ ညကဘော်ဒါတွေနဲ့အရက်ဝိုင်းဖွဲ့သောက်တာများသွား လို့ခေါင်းတွေကိုက်ပြီး လူကအိပ်ယာနှိုးကတည်းက မလန်းပဲဖြစ်နေပါတော့တယ် ဆိုင်ကယ်ကိုစက်နှိုးလိုက်တော့ အမေ့ရဲ့ စကားလုံးများနားထဲပျံလွင့်လာပါတော့တယ် မိုးလင်းတာနဲ့ ဒါကဘယ်လည်း အိမ်အလုပ်ကူလုပ်မယ် မစဉ်းစားဘူး ကလေးလည်း မဟုတ်တော့ဘူးနော် အလင်းစက် အခုထိပြောနေရတုန်းပဲ ညကလည်း သောက်တာလည်းမိုးလင်းခါနီးမှပြန်လာတယ် အချိုးတွေပြင်ထားနော် မနက်စောစောစီးစီး ငါမပြောချင်လို့နော် အခု ဘယ်သွားမလို့လည်း အလင်းစက် သား လက်ဘက်ရည်ဆိုင်သွားမလို့ပါ မေမေ လို့ ပြောပြီး ဆိုင်ကယ်ကိုအိမ်မှမောင်းထွက်လာခဲ့ပါတော့တယ် ပွစိပွစိနဲ့ မေမေရဲ့သံစဉ် များနဲ့လည်းတဖြေးဖြေးဝေးသွားပါတော့တယ်ဗျာ မြသပိတ်ဘုရားလမ်း ဘော်လုံးကွင်းရှေ့ `မင်းခန့်´လက်ဘက်ရည်ဆိုင်ရဲ့ အတွင်းတောင့်ဝိုင်းမှာနေရာယူထိုင်လိုက်ပြီးနောက် ကျစိမ့်ဂိတ်ဆုံးတစ်ခွက်နဲ့ဆေးလိပ်တစ်ပွဲ ရှေ့ကိုရောက်လာချိန်မှာတော့ မိုးကသည်းသည်းမည်းမည်း အရှိန်ကောင်းစွာ ရွာနေမြဲပါပဲ ကျစိမ့်တစ်ငုံသောက်လိုက်ပြီး ဆေးလိပ်ကိုမီးညှိ့ဖွာရှိုက်လိုက်ပြီးနောက် ရွာနေတဲ့မိုးကိုကျနော် အလင်းစက် ငေးမောကြည့်လိုက်ရင်း အတွေးထဲမထင်မှတ်ပဲ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်အကြောင်း ရောက်ရှိလို့လာပါတော့တယ်ဗျာ ချက်ချင်းဆိုသလို လွန်ခဲ့သော […]

နှဖူးထက်က ချွေးစလေးတွေကို လက်ခုံနဲ့တို့သုတ်ရင်း ရှင်းလက်စအမှိုက်တွေကို အမှိုက်ပုံးထဲ ထည့်လိုက်သည် အရာရာ နေရာတကျရှိမရှိ ဝေ့ဝဲကြည့်လိုက်ရင်း ကျေနပ်ဟန် ပြုံးသွားကာ အခုမှ စိတ်သက်သာသည့်ဟန်နှင့် အမှိူက်ပုံးနား တင်ပလ္လင်ခွေထိုင်ချလိုက်သည် ခန့်ငြားသည့် ကုတင်ကြီးပေါ်မှ ပန်းပွင့်အကြီးကြီးပုံတွေနဲ့ ခင်းထားသည့် မွေ့ယာ ဖက်လုံး ခေါင်းအုံး စောင် အရာရာ စနစ်ကျဖြစ်သွားပြီမို့ ကိုကို့အခန်းလေးက နေချင်စဖွယ် အသွင်ကိုဆောင်နေသည် အိစက်သည့် ဒီမွေ့ယာပေါ်မှာ ကိုကိုအိပ်မည့်ပုံစံလေးကို မျက်လုံးလေးမှေးကာ ပုံဖော်ကြည့်ရင်း ရှင်းသန့်သည့် မျက်နှာလေးပေါ်မှာ စွဲမက်ဖွယ်အပြုံးလေး ရှပ်ပြေးသွားသည်…။ မြလေး ဒီအိမ်ကြီးကိုရောက်တာ ၅နှစ်ပင်ကျော်ခဲ့ပြီမို့ ဒီအိမ်သားတွေနဲ့ မြလေးဆိုတာ မိသားစုဆိုလျင်မမှား ဦးဖေနှင့်ကိုကိုတို့ကပင် မြလေးကို အိမ်ဖော်(အိမ်ပေါ်)လို့မသုံး ဘယ်သူမေးမေး အိမ်သားတစ်ယောက်အဖြစ် အရာသွင်းကာ တူမ ညီမစသည်ဖြင့် ပြောပြလေ့ရှိသည်….။ မှတ်မိသေးသည် ရောက်ခါစတုန်းက မြလေးအသက်မှ […]

ခက်တယ်ကွာ…မင်း..လုပ်တာ ငါတော့ သေတောင်သေ လိုက်ချင်တော့တာဘဲ … အမ ရယ်..ဘယ်သူမှ သိတဲ့ ကိစ္စမှမဟုတ်တာ ..လာပါဗှာ..လိုးကြရအောင် … ( အို…လွှတ်..လွှတ် ..မင်း…မင်း..သိပ်ရဲတာဘဲ …) အာဝါး က တော်တော် သန်မာ သည် ..။မေသက် ကို အတင်းဝင်ဖက်ခါ အတွင်းခန်းကို ဆွဲခေါ်လေ သည် ..။ နီနီ ရွေးစရာ လမ်းက မရှိ ..။ ကိုကျော်သိန်းသိရင် မိုးမီးလောင်မည် ..။ သူ့ကို ပေးလိုးပြီး နုတ်ပိတ်ရတော့မှာဘဲ …။( ကဲ..ကဲ..တအား မလုပ်နဲ့ကွာ..ငါ့အသားတွေ အညိုအမဲ စွဲကုန်မယ် …မင်းလိုချင်တာ ယူသွား..ဟုတ်ပီလား …) အာဝါး သူ ဆင်တဲ့ အကွက်ထဲ ဝင်လာပြီ မို့ အရမ်း ဝမ်းသာ သွားလေ […]