Book Story

ကားအချိန်အကြာကြီးစီးရမှာကိုတွေးပြီး ကျွန်မရင်မောမိတယ်။ ကားစီးရင် ကျွန်မက မူးတက်တယ်လေ။ ကားထွက်ခါနီးမှ ကားပေါ်တက်ထိုင်တယ်။ ပြူတင်းပေါက်ကိုဖွင့်ထားပြီး ခေါင်းကို အပြင်နဲနဲထုတ်ထားလိုက်တယ်။ ဘေးခုံကလူမရှိတေါ့ နေရတာချောင်ချောင်ချိချိပဲ ။ “အးးးး” ကားစထွက်မှလူတစ်ယောက်ပြေးတက်လာပြီး ကျွန်မဘေးမှာ ဝုန်းဆို ခပ်ကြမ်းကြမ်းထိုင်ချလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဆောရီး ပါလို့ ကျွန်မကိုတောင်းပန်တယ်။ သူ့ပုံစံကြည့်ပြီး ကျွန်မလည်း စိတ်ပြေလိုက်တာပေါ့။ မြင့်မားသောအရပ်နှင့်လိုက်ဖက်စွာ ခန္ဓာကိုယ်က ကြံ့ခိုင်တောင့်တင်းသည်။ ကားမီးရောင်အောက်မှာ အသားအရည်က ဝင်းနေသည်။ ထူထဲတဲ့မျက်ခုံး နှာတံချွန်ချွန် သေသပ်တဲ့နှုတ်ခမ်း လေးထောင့်ဆန်တဲ့မေးရိုးတွေနဲ့ဖွဲ့စည်းထားတဲ့ သူ့ပုံစံလေးက ကျွန်မထက်၄နှစ် ၅နှစ်တော့ ငယ်မည်ထင်ပါသည်။ အလန်းစားလေးနဲ့တစ်ညလုံးကားတူတူစီးရမယ့်အရေးကိုတွေးပြီး ကားမူးတောင်ပျောက်သွားသလိုပဲ။ ကားပေါ်မှာပြတဲ့မြန်မာကားကို ကြည့်နေတုန်းသူက စကားစပြောလာသည်။ “ရန်ကုန်ထိလား အစ်မ” “အင်းးး မင်းရော” “ကျွန်တော်လည်း ရန်ကုန်ထိပဲ။ဒါနဲ့ အစ်မက တစ်ယောက်ထဲလား။ချောချောလှလှလေးတစ်ယောက်ထဲ ခရီးမသွားသင့်ဘူးဗျ။” ကျွန်မမျက်လွှာချထားမိသည်။ ခပ်ချောချောကောင်လေးက […]

သံချောင်း သူငယ်ချင်းတွေနှင့် နေ့ခင်းထမင်းစားကျောင်းဆင်းချိန် ကျောင်းအတူတူပြေးလာပြီးမှ အချင်းချင်းစကားများကာ စိတ်ဆိုးပြီး အိမ်သို့ပဲတန်းပြန်လာခဲ့သည်။ သံချောင်းအဖေက မြို့ထဲမှာဆိုင်တစ်ဆိုင်ပိုင်ပြီး အမေဖြစ်သူက ခရီးသွားအေဂျင်စီတစ်ခုကမန်နေဂျာဖြစ်လေရာ နေ့ခင်းနေ့လည်ဆို အိမ်မှာလူမရှိ။ ညနေလောက်မှ မိဘတွေကပြန်ရောက်ကြမှာမို့ သံချောင်း အိမ်ကိုပဲပြန်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ သံချောင်းမိဘတွေက အလုပ်များသူတွေမို့ တစ်ခါတစ်လေဆို ညမိုးချုပ်လောက်မှအိမ်ပြန်ရောက်တတ်သည်။ ဒါကြောင့်လဲ သံချောင်းမှာလွတ်လပ်ချင်တိုင်းလွတ်လပ်နေသူဖြစ်ပြီး မကြာခဏကျောင်းပြေးပြီး အိမ်ပြန်လာလေ့ရှိသည်။ ယခုလဲ အိမ်ရှေ့ရောက်တော့ အိမ်ရှေ့ခြံတံခါးကစိရုံသာစိထားပြီး သော့မခတ်ထား။ ဒီခြံတံခါးကအမြဲသော့ခတ်ထားနေကျဖြစ်ပြီး သံချောင်းဆီမှာရော အဖေနဲ့အမေဆီမှာပါ တစ်ယောက်တစ်ချောင်းစီရှိသည်မို့ သံချောင်းနည်းနည်းတော့ဇဝေဇဝါဖြစ်သွားသည်။ ပုံမှန်ဆိုဒီအချိန် သံချောင်းအဖေရော အမေရော အိမ်ပြန်လာရိုးထုံးစံမရှိ။ ဒါပေမဲ့ သေချာအောင် သံချောင်း ခြံတံခါးကိုအသာတွန်းဖွင့်ကာ အိမ်ရှေ့ကနေ တည့်တည့်မဝင်ပဲ အိမ်နောက်ဖေးကနေပတ်ဝင်လာခဲ့သည်။ တကယ်လို့ သံချောင်းအဖေနဲ့အမေပြန်ရောက်နေသည်ဆိုလျှင်လဲ တိတ်တိတ်လေးခြံထဲကပြန်ထွက်သွားနိုင်အောင်ဖြစ်သည်။ အိမ်နောက်ဖေးရောက်တော့ သံချောင်းနောက်ဖေးပြတင်းပေါက်ကို လက်နှင့်ကလန့်ဖွင့်ကာတိတ်တိတ်လေးဝင်လာခဲ့သည်။ ဒီပြတင်းပေါက်ကို အတွင်းကနေဂျက်ထိုးထားလဲ အပြင်ကနေဖွင့်လို့ရအောင် သူခိုးကျင့်သူခိုးကြံနှင့် […]

ကျွန်တော့်စိတ်တွေ လုံးဝရှုပ်ထွေးနေခဲ့တယ် ဘာလို့ဆို ကျွန်တော်အရမ်းချစ်တဲ့ ကျွန်တော့် မိန်းမက ကျွန်တော့်ကို စကားမပြောတာ နှစ်ပတ်ရှိပြီ စီးပွားရေးကအဆင်မပြေ လူမှု့ရေးက ခက်ခဲဆိုတော့ စိတ်တွေလေလာခဲ့တယ် စိတ်လေလို့ဆိုပြီး ဖြစ်ချင်ဖြစ် လက်ရှိသုံးနေတဲ့ အကောင့်မှန် ကိုခေတ္တခဏ နားပြီးတော့ အကောင့် တစ်ခုထပ်ဖွင့်ပြီးသုံးလိုက်တယ်။ အကောင့် နာမည်ကက အာကာနိုင် တဲ့ ဆက်စ် အကောင့် ဖွင့်လိုက်တယ် ဒီ အကောင့် လေးထဲမှာပဲ သာယာနေခဲ့မိတယ် ဝါသနာလည်းပါတာကိုး အလုပ်နားချိန်လေးတွေမှာ အင်တာနက် လေးဖွင့်ပြီး အပြာစာလေးဖတ်လိုက် ကြိုက်တဲ့ဇာတ်လမ်းဆို ယူပြီးတင်လိုက်ပေါ့ တစ်နေ့သူမနဲ့ဆုံဖို့အကြောင်းဖန်လာခဲ့တယ် ” ချွင် … …” ဆိုပြီး မက်ဆေ့ဂျာ ကနေ မက်ဆေ့လေးတစ်စောင်ရောက်လာခဲ့တယ် သူမကပြောတယ် ” ပျင်းတာဟာ ” ” ပျင်းရင်စာဖတ်ပေါ့ဗျ ကျွန်တော်တင်ထားတာတွေအများကြီးပါ […]

ကျုပ် ကိုရင်ဝတ်တော့ အဘတို့ ဝတ်ခိုင်းလို့သာ ဝတ်ရတာဗျ…။ စိတ်ပါလို့ ဟုတ်ဘူး…။ ဒါပေမဲ့ ဝတ်ပြီးတော့လည်းကိုရင်ဘဝကို သဘောတော့ အကျသား…။ မနက် ဘုရားဝတ်တက်…အာရုံဆွမ်းစား..ပြီးတာနဲ့ ဆရာတော်နဲ့အတူ ဆွမ်းခံ လိုက်ရတယ်..။ ကျောင်းပြန်ရောက်တော့ ရေမိုးချိုး ခဏနားပြီး နေ့ဆွမ်းစား..၊ နေ့လည် တစ်နာရီလောက်ကျတော့ ဆရာတော်က စာချပေးတာ လိုက်အံ ရတယ်..။ ဒီဟာတော့ ကျုပ်နဲ့မကိုက်ဘူးဗျ..။ စာရေးတာ ဖတ်တာ တွက်တာ ချက်တာတွေကို စိတ်မဝင်စားဘူး…။ ဆရာတော်က စာချပြီး အညောင်းအညာဆန့်ရင် ကျုပ်ကို ခေါ်တော့တာပဲ..။ ကျုပ်ကလည်း ကပ္ပိယကြီးဆီကသင်ထားတဲ့အတိုင်း သေသေချာချာ နင်းနှိပ်ပေးတော့ ကျုပ် စာမလိုက်နိုင်တာတောင် ဘာမှ မပြောတော့ဘူး..။ ကျုပ် ဉာဏ်ထိုင်းတယ်ဆိုတာလဲ ဆရာတော်ကြီးက သိမှာပေါ့ဗျာ..။ ဒီလိုနဲ့ တစ်ဝါကနေ နှစ်ဝါ..သုံးဝါကျော်တော့ ကျုပ်အသက်လည်း ဆယ်ခုနှစ်နှစ်ကျော်လို့ […]

ဂျွတ်…” ” အ….” ” ဖြောင်း….” ” ဝုန်း…အမလေး….” ” ဟဲ့…ဟဲ့…လုပ်ပါဦး….ဟိုမှာ ဖိုးတာ အပေါက်ကျွံပြီ….အော်…ဒီကလေးနယ်….ရေပုံးကြီးတစ်ဖက်နဲ့ အို….” အရီးလေးရဲ့ အော်သံကြောင့် မမရီဟာ ကမန်းကတန်းပြေးလာပြီး ကျွန်တော့်ကို ဆွဲထူပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း မမရီရဲ့ ပုခုံးကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ လှမ်းပြီး ဆွဲဖက်ကာ အားယူပြီး ထလိုက်ပါတယ်။ မမရီကပဲ အပေါက်ထဲကျွံနေတဲ့ ကျွန်တော့် ရဲ့ ခြေထောက်တစ်ဖက်ကို ငုံ့ပြီး သူ့လက်တစ်ဖက်နဲ့ ဆွဲထုတ်ပေးခဲ့တာဖြစ်ပါတယ်။ ” ဟင်….သွေးတွေ…” မမရီက အထိတ်တလန့်ဖြစ်သွားသည်။ ” ထိုင်….ထိုင်လိုက်….အတာ….” ကျွန်တော်လည်း ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ခြေထောက်ဆင်းပြီး ထိုင်ချလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော့်ကို ပြောပြီးတာနဲ့ မမရီက သူ့အခန်းလေးထဲဝင်သွားပြီး ချက်ချင်းပြန်ထွက်လာပါတယ်။ ပြီးတော့ စောစောက ကျွန်တော် အပေါက်ကျွံတုန်းက ဆွဲလာတဲ့ ရေပုံးကို […]

ကျွန်တော်တို့ရည်စားသက် သုံးလကျော် ဆယ်တန်စာမေးပွဲ ဖြေအပြီးမှာခိုးပြေးခဲ့ကြတယ် ခိုးပြေးတဲ့နေရာကတော့ ကျွန်တော်အဒေါ်အပျိုးကြီးဝယ်ထား တဲ့အိမ်ကိုခိုးပြေးခဲ့ကြတယ် အဒေါ်ကတာဝန်နဲ့နယ်ကိုသွားနေရ တာဆိုတော့ အဲ့အိမ်မှာဘယ်သူမှ မရှိ့ကြဘူး ကျွန်တော်ကတော့အဲ့အိမ်ကိုအရင်ထဲက တစ်လကိုတစ်ကြိမ် လောက်တော့သွားဖြစ်တယ်အဒေါ်က အိမ်ရှင်းဖို့ မီတာဆောင်ဖို့ အတွက် ဆိုပြီးအိမ်သော့အပိုပေးထားတယ် အဲ့တော့ကျွန်တော်တို့ ခိုးပြေးကြတော့ အဲ့အိမ်ကိုပဲခိုးပြေးခဲ့ကြတယ် အိမ်အပြင်ကိုတော့ထွက်လို့မရဘူးပေါ့ ဒါမှကျွန်တော်တို့ ဒီယောက်နေတယ်ဆိုတာကိုမသိကြမှာလေ စားဖို့သောက်ဖို့အတွက်ကို အရင်အဲ့အိမ်ကိုသွားထဲက ဝယ်ဖြည့်ထားတယ် ညဆိုရင်တော့အိမ်အပြင်မီးတွေက အချိန်အလိုအလျောက်စနစ်တပ်ထားတဲ့အတွက်ညနေခြောက်နာရီခွဲဆိုရင်လင်းနေပြီ အိမ်ထဲမှာတော့ညအိပ်မီးလောက်ပဲထွန်းလို့ရတယ် လိုက်ကာအထူတွေတက်ထားတော့အပြင်က ကြည့်ရင် ညအိပ်မီးလောက်ပဲထွန်ထား တာဆိုရင်အထဲကအလင်းက အပြင်ကိုမထွက်တော့ဘူး အဲကွန်းတော့ဖွင့်ထားလို့ရတယ် အိမ်ကဘယ်ဘက်ကိုငါးပေပဲခွာပြီး ကပ်ဆောက်ထားတော့ ညဘက်မှာပေသုံးဆယ်လောက် လွတ်နေပြီးညာဘက်ဘေးခြံကလဲလူမနေ အိပ်ခန်နဲ့အဲကွန်းက ညာဘက်မှာဆိုတော့ အဲ့ကွန်ဖွင်းထားတာဘယ်သူမှ မသိနိုင်တော့ဘူးပေါ့ အိမ်အခြေအနေကိုပြောပြနေတာ အကြောင်းရှိ့လို့ပါဗျာ တမျိုးမထင်ပါနဲ့ ကဲ့ကျွန်တို့ရဲ့ပထမဆုံး မင်္ဂလာဦးညအကြောင်းလာပြီဗျာ ကျွန်တော်တို့အဲ့အိမ်ကိုရောက်သွားတော့ည ရှစ်နာရီလောက်ဖြစ်နေပြီ အိမ်ထဲရောက်တော့ ကျွန်တော်က ‘ချစ်ရေချိုးမလား’ ‘ကို […]

မိုးရွာပြီးစ ညနေခင်းလေးတစ်ခုပါ။စိမ်းစိုနေတဲ့ လယ်ကွင်းပြင်တွေကို လေနုအေးက ညင်ညင်သာသာ ဖြတ်သန်းတိုက်ခတ်နေတယ်။ ကောင်းကင်ပြာပေါ်မှာ ရောင်စုံသက်တန့်နဲ့အားအင်ကုန်ခမ်းနေတဲ့ နေရောင်ခြည်ရဲ့အလှက ပတ်ဝန်းကျင်ကို ပိုမို သစ်လွင်စေပါတယ်။လေညှင်း ရဲ့အေးမြတဲ့ ထိတွေ့မှုကလည်း စိတ်ကို ကြည်နူးစေတာအမှန်ပါ။သာယာအေးမြတဲ့ ညနေလေးကို ပိုပြီး ပြည့်စုံသွားစေတာကတော့ ချစ်သူရဲ့ အပြုံးလို့ပြောရမှာပဲ။ ကျွန်တော်နဲ့သူ စ တွေ့ဖြစ်တာ မွေးနေ့ပွဲ တစ်ခုမှာပေါ့။ ညမီး အလင်းရောင်အောက်မှာ ရှိုက်ဖိုကြီးငယ် အသွယ်သွယ်နဲ့ ထင်းနေအောင်လှပ တဲ့မိန်းကလေးကို ကျနော်မြင်မြင်ချင်း ချစ်မိခဲ့တာ။သူကလည်း ကျွန်တော့် အကြည့်တွေကို ချက်ချင်း သဘောပေါက် နားလည်ခဲ့ပါတယ်။ရှေုးရေစက်ကောင်းမှုကြောင့် သိပ်မကြာခင်မှာပဲ ကျွန်တော်တို့ချစ်သူတွေ ဖြစ်သွားခဲ့တယ်ပေါ့သူက ကျွန်တော့်ထက် အသက်အများကြီး ငယ်တယ်ဗျ။ ကလေးပီပီ ချွဲလိုက်၊ နွဲ့လိုက် ကျွန်တော် စိတ်ညစ်နေတဲ့ အချိန် ရီစရာလေးတွေ ပြောလိုက်။အလိုက်သိပြီး ချစ်ဘို့ကောင်းတဲ့ချစ်သူလေးပါ။ အချိန်စက်ဝန်းရဲ့ […]

မလွှဲသာလို့သာ ရီလေးမှာ စက်ဘီးကို ဆွဲပြီး ထွက်လာရသည်။ ဒီကြည်ကြည်အေး ဆိုသော မိန်းမဆီကို သွားချင်တာမ ဟုတ်ပေ။ ဒီမိန်းမက ရပ်သိရွာသိ နှာဘူးမဖြစ်သည်။ အသက်က သုံးဆယ်လောက်။ လူကတော့ လှသည်။ မိန်းမချင်း မနာလို လောက်အောင် လှသည်။ သူက ဈေးရုံထဲတွင် ကလေးဝတ် အဝတ်အစားလေးတွေ ရောင်းသည်။ ဒါပေမယ့် ဒါက အဓိက အလုပ်မဟုတ်။ ဈေးထဲတွင် နေ့ပြန်တိုးပေးတာက ကြည်ကြည်အေး၏ အဓိကအလုပ်ဖြစ်သည်။ ကြည်ကြည်အေးဆိုင်မှာက ကောင်လေးတွေ တရုန်းရုန်းနဲ့ အမြဲစည်ကားနေသည်။ ရီလေးမှာ ကြည်ကြည်အေးကို ကြည့်လို့ရတာမဟုတ်။ ကြည်ကြည် အေးက မုဆိုးမဆိုပေမယ့် အပျိုရှုံးလောက်အောင်ကို ဝတ်စားပြင်ဆင်သည်။ သေသွားသော ယောက်ျားထားခဲ့သည့် စီးပွား ဥစ္စာများနှင့် ချမ်းသာနေသည်။ ရင်ထဲက ဘယ်လိုပဲ မကျေနပ်ပေမယ့် တကယ့် […]

ကျွန်တော်က မန္တလေးဇာတိဖြစ်ပြီး ၁၀တန်းအောင်တော့အမှတ်မှီသဖြင့် (တီတီစီ ) ကျာင်းသို့တက်ခဲ့သည်။ ကျောင်းဆင်းပြီး ခန္တီးမြို့သို့တာဝန်ကျသဖြင့် သဘောင်္ပေါ်ရောက်နေသည်။ အခန်းယူထားသဖြင့် ဘေးဘက်ခုတင်မှာ မည်သူနှင့်ကျမည်ကို ရင်ခုန်မိသည်။ သားအမိလား ဘာလားတော့မသိ။အဒေါ်ကြီးတစ်ယောက်နှင့် အမကြီးတစ်ယောက်အခန်းထဲသို့ဝင်လာသည်။ အဒေါ်ကြီးပုံကနေကောင်းဟန်မရှိ ။အခန်းထဲက ကုတင်ပေါ်ရောက်သည်နှင့်လှဲတော့သည်။ အမကြီးကထိုင်စရာနေရာမရှိတော။အပြင်ဘက်ထွက်လမ်းလျှောက်လိုက် သူ့အဒေါ်ကို လာကြည့်လိုက်လုပ်နေတော့ ကျွန်တော်ကုတင်မှာ ထိုင်ရန်ဖိတ်ခေါ်လိုက်သည်။ ကျွန်တော့်ကုတင်မှာ ထိုင်လို့ရပါတယ်ခင်ဗျ းးးးးးးးး ကျေးဇူးပါမောင်လေးရယ်။အဒေါ်က လမ်းကျဆင်းမှာရယ်းးးးးး စကားဝဲတယ်နော်အမ တိုင်းရင်းသားလားဗျ းးးးးး ဗမာပါပဲကွယ် ဒေသသံပါ ။အထက်ပိုင်းကစကားသံတွေက ဒီလိုချည်းပါပဲးးးးးးးးဒါနဲ့မောင်လေးက ဘယ်ကိုသွားမှာလဲ ခန္တီးဗျ။တာဝန်နဲ့ ဆရာဝန်လား မဟုတ်ဖူးခင်ဗျ ကျောင်းဆရာပါ ထက်ပြလား မူလတန်းပါဗျ ကျွန်တော့်အကြောင်းမေး သူမအကြောင်းလည်းပြောရင်း အတော်ခင်မင်လာသည်။ မမက သားဖွားဆရာမတစ်ဦးဖြစ်ကြောင်း အဒေါ်ကိုလိုက်ပို့တာဖြစ်ကြောင်းသိရသည်။ အဒေါ်ကြီးက ကုတင်ပေါ်မှာအိမ်မောကျလျက်။ မမရုပ်ရည် အသက်အရွယ် အလုပ်အကိုင် ကြည့်ခြင်းအားဖြင့် […]

တစ်နေ. ကျမတိုအိမ်ကို ဖေဖေ သူငယ်ချင်းဆိုသူနဲ.သူ.မိသားစုရောက်လာပါတယ် အိမ်မှာတလလောက်တည်းမှာမို.စိတ်ညစ်သွားမိတယ်ဒါပေမယ့်လာမှတော့ဧည့်ခံရမှာပေါ့ အဲဒီလူကြီးနာမည်ကဦးမြင့်စိုးတဲ့ဌာနတစ်ခုကအရာရှိကြီးဘဲသူသမီးနဲ.မိန်းမလဲပါတယ် မိန်းမကကြူကြူတဲ့သမီးကတော့အသက် ၁၅နှစ်အရွယ်ဘဲရှိသေးတယ် နာမည်က ရိုစီ တဲ့လေ။ ကျမအားတဲ့ချိန်ဆို လည်စရာပတ်စရာရှောက်ပို.ရတယ် သူ.သမီးလေးက ကျမကိုအတော်ခင်ပါတယ် သူ.မိန်းမကတော့မာနခပ်ကြီးကြီး ကျမတို.နဲ.မရောဘူးဒါပေမယ့်ငနဲကြီးက အခွင့်ရေးရတိုင်း အချိုးစားလှပတဲ့ကျမဘော်ဒီကို တစိုက်စိုက်ငေးကြည့်နေတက်တယ်ကျမလဲစိတ်ထင်တာပါလို.ဘဲ ဖြေသိမ့်လိုက်တယ်။တစ်နေ.တော့ သူ.ရုံးကိစ္စနဲ. လှည်းကူးသွားဖို.ကျမကိုအဖော်ခေါ်ပါတယ် သူ.သမီးလဲပါတာပေါ့ အိမ်ကထွက်ပြီး ဝင်ဒါမီယာ သူအမျိုးအိမ်မှာ ကောင်မလေးကိုချထားခဲ့တယ် ခုတော့သူနဲ.ကျမနှစ်ယောက်ထဲခရီးဆက်ရတော့မယ် ။ ကျမစိတ်ထင်နေပေမယ့်ပစ်မှားရာရောက်မှာဆိုးလို့ဆက်မတွေးတော့ဘူး ။ကားလေးကတရိပ်ရိပ်နဲ. သွားရင်းလှည်းကူးမြို.ထဲဝင်လာပါတယ် ခြံကကျယ်လွန်းတော့ တခြားအိမ်တွေနဲ.သီးခြားဖြစ်နေတာပေါ့။ကဲ သမီးဒီမှာခဏစောင့်နေနော်ဦး မြို.ထဲသွားစားစရာဝယ်လိုက်အုံးမယ် ကိုယ့်အိမ်လိုသဘောထားဟို.ရှိုးကစ်ထဲမှာ ကက်စက်ရှိတယ် အောက်ကအံဆွဲ ထဲမှာစာအုပ်တွေရှိတယ်သူလဲ ထွက်သွားရော ကျမကတ်စက်ဖွင့်ဖို.ခွေလိုက်ရှာတော့တစ်ခွေထဲတွေ.တယ် ဒီလောက်ကောင်းတဲ့ ကတ်စက်မှာဖွင့်စရာတခွေထဲရှိတာရယ်စရာတော့ကောင်းသား ဒါပေမယ့် ဘာဘဲဖြစ်ဖြစ်ဆိုပြီးထဲ့လိုက်တော့ ငြိမ့်ညောင်းလွမ်းမောဖို.ကောင်းတဲ့ တီလုံးတွေထွက်လာတယ်ကျမလဲ အံဆွဲထဲ ကစာအုပ်တွေယူပြီး ဆက်တီရှိရာပြန်လာခဲ့တယ် ။ ပထမတော့ရိုးရိုးစာအုပ်ပါဘဲ နောက်တော့ […]