ကလင် ကလင် ကလင်…. စက်ဘီးဘဲလ်သံကြားလို့ ဒေါ်ကျော့ခိုင်ခေါင်းလေးမော့ကြည့်မိသည်။ “အန်တီရေ ဇွဲမာန်ရှိလား” “ရှိတယ် သမီးရေ အပေါ်ထပ်မှာ ပစ္စည်းတွေထည့်နေတယ် သားရေ အောက်ဆင်းခဲ့ဦး ဒီမှာ အေးမြလေး ရောက်နေတယ်” “ဟုတ် လာပြီ အမေရေ” အမေ့ကို အသံလှမ်းပြုရင်း စာအုပ်တချို့ကို သေတ္တာထဲထည့်ပြီး အောက်ထပ်သို့ဆင်းလာခဲ့သည်။ “အေးမြ ထူးထူးဆန်းဆန်း ဘာလဲဟ” “နင်မနက်ဖန်ကျောင်းသွားတော့မှာလေ အဲ့ဒါငါ့ကို မုန့်လိုက်ကျွေးဦး” “ဟာ…နင်ကလည်း ပစ္စည်းတွေသိမ်းလို့မပြီးသေးဘူးဟ” “လာပါဟာ ငါလွမ်းနေရမှာ ခဏလေး တနေရာသွားထိုင်ရအောင်ဟာနော် လာပါ ဇွဲမာန်ရာ” ချစ်သူရဲ့ အသံတိမ်ဝင်သွားပြီး မျက်ရည်လေးတွေဝိုင်းလာတော့ ကျနော်လည်း မနေနိုင်တော့ပြီ။ “အမေရေ သား အေးမြနဲ့ အပြင်ခဏသွားဦးမယ် ” “အေး အေး အရမ်းမကြာနဲ့နော် လုပ်စရာတွေရှိသေးတယ်” “ဟုတ် မေမေ… လာ […]
လဲ့သိပ်ချစ်တဲ့ ဇော်
ရွှေရည်လဲ့သည် ဇော်မင်းကို၏ လီးတန်ကြီးကို သေသေချာချာကိုင်ဆွပေးရင်းက ပိုပြီး စိတ်တွေကြွတက်လာရလေသည်။ “လဲ့..ဇော့်..လီးကြီးကို ကြိုက်လားဟင်..” “လဲ့…မရှက်စတမ်းပြောရရင် လဲ့လေ ဇော့်လီးကြီးကိုဘဲ ကြိုက်နေပြီသိလား။လဲ့ စောက်ခေါင်းထဲမှာလဲ မချောင်ဘူး။ပြီးတော့ သိပ်အားရပါးရ ရှိတယ်ကွယ် နောက်ပြီး အရှည်လဲ ပိုတယ်သိလား။ဒီလို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောရ အရသာခံရတာကို လဲ့ကြိုက်တယ် သိလား မညာချင်ဘူး” “ဒါပေါ့.လဲ့ရယ် ဒီလို ပွင့်လင်းပြီး တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် အပေးအယူကောင်း နေကြတော့ မခွဲနိုင်မခွာနိုင် ခိုင်မြဲတာပေါ့..လဲ့.ဇော့်လီးကို စုပ်ပေးကွာ..ခံချင်တယ်” ရွှေရည်လဲ့သည် လီးတန်ကြီးကို ငုံ့ပြီးနမ်းသည်။လီးအနံ့ကလဲ ခပ်သင်းသင်းလေး အဲ မဝံ့မရဲလျှာလေးထုတ်ပြီး ထိပ်ဝကိုယက်ပေးလိုက်သည်။ဇော်မင်းကိုမှာ တွန့်ကနဲ ကော့တက်သွား၏။သူမ၏ ဆံပင်တွေကလဲ ပေါင်ရင်းမှာ စုပြုံပြီး ကျနေတော့ ယားကျိကျိလေးဖြင့် တမျိုးအရသာဖြစ်နေသည်။ ရွှေရည်လဲ့သည် မှိုဖူးလို လီးဒစ်ကြီးကို ငုံလိုက်သည်။ပြီးတော့ သူမ၏နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာ ဖြင့်ဖိ၍ […]
ဘုန်းဘုရားကြီး ဘိုးပေါက်ဆိန်၏ ပုတီးစိပ်နည်း
အရဟံ ဗုဒ္ဓေါ ဓမ္မော သံဃော။(တစ်ပုဒ်ဆုံး ပုတီးတစ်လုံးချ၊ တစ်နေ့ ၉ ပတ်)သြောင်းနေမော ဗုဒ္ဓဿ အရဟံ ဣစ္ဆာသယံအကာလိကော မေ သိဒ္ဓိ။(တစ်ပုဒ်ဆုံး ပုတီးတစ်လုံးချ၊ တစ်နေ့ ၉ ပတ်)အရဟံ ဘဂဝါ မေ သိဒ္ဓိ။(တစ်ပုဒ်ဆုံး ပုတီးတစ်လုံးချ၊ တစ်နေ့ ၉ ပတ်)
စိမ်း နီ ဝါ သုံးရောင်ခြယ် အံ့ထူးဖွယ်ရုပ်ပွားတော်မြတ်အကြောင်း သိကောင်းဖွယ်
ယခုအခါ၌ နေရာအတော်များများတွင်ပလ္လင်တော် အစိမ်းရောင်၊ သင်္ကန်းတော် အနီရောင်၊ ကိုယ်သားတော် အဝါရောင် ဤသုံးမျိုးသောအရောင်ဖြင့် စီခြယ်သအပ်သော ရုပ်ပွားတော်မြတ်အား ကိုးကွယ်ပူဇော်ထားရှိခြင်းပြုလျက် ရှိကြသည်ကိုတွေ့ရပေသည်။ ကျွန်တော်နှင့် ရင်းနှီးမှုရှိကြသော ဓမ္မမိတ်ဆွေအများစုတို့သည် ဤရုပ်ပွားတော်မြတ်အား ပူဇော်ထားရှိကြသည်။ ထို ရုပ်ပွားတော်မြတ် နှင့်စပ်၍ အဘယ်ကြောင့် ဤကဲ့သို့ အရောင်သုံးမျိုးဖြင့် စီခြယ်ထားသနည်း စသည့် အကြောင်းတရား တို့ကို ဆွေးနွေးဆက်စပ်မိရာမှ တစ်ဆင့်တက်၍ ဤစာရေးသားဖြစ်ရန် အကြောင်းပေါ်ရသည်ဟု ဆိုရပါမည်။မိမိအနေဖြင့်လည်း ပူဇော်သူအများစု သိသင့်သိထိုက် သော အကြောင်းရပ်အား တစ်ယောက်၏ အတွေ့အကြုံ တစ်ယောက်၏ လေ့လာဆည်းပူးတွေ့ရှိမှုစသည်တို့ကို စုစည်းပေါင်းစပ်ခြင်းဖြင့်ပြည့်စုံသည်ထက် ပြည့်စုံစွာ သိမှတ်၍ ကြည်ညိုသဒ္ဓါပွားနိုင်ကြစေရန် ဟူသော ဆန္ဒ မွန်ဖြင့် ဤစာစောင်မှတစ်ဆင့် လေ့လာမိသမျှ အာစရိယ ပရမ္မဥပနိသျတို့ကို ဖြန့်ဝေခြင်းဖြစ်ပါသည်။ဤ ရုပ်ပွားတော်မြတ်အား စနစ်တကျကြည်ညို သဒ္ဓါပွား၍ […]
အိမ်တွင်းယပ်တွင် ငွေကပ်လျှင်
အိမ်တိုင်း အိမ်တိုင်းတွင် အိမ်တွင်းအုန်းကို လူတိုင်းဆွဲကြသည်။ ထိုအိမ်တွင်းအုန်းရှိ “ယပ်” တွင် မိမိကြိုက်နှစ်သက်ရာ “ငွေစက္ကူ” ကို ကပ်၍ မိမိတို့ အိမ်တွင်း ယပ်ခတ်သည့်အတိုင်း ယပ်ခတ်ပေးပါက စီးပွားလာဘ်လာဘ ပိုမိုပွင့်လန်းစေသည်။
ဘုန်းတော်ကြီး ဦးသီလ၏ ပရိနိဗ္ဗာန်ခရီးနှင့် ဓာတ်တော်များ
ဘုန်းတော်ကြီး ဦးသီလသည် ခရစ်နှစ် ၁၉ဝ၆ ခုနှစ်လောက် တွင် ဘီလူးကျွန်း ကွမ်းသဲတောရ၌ ဝါဆိုတော်မူသည်။ မြစ်ဝကျွန်းပေါ် တစ်လျှောက်မှ သိမ်သမုတ်ရန် (၁၀)ဌာနက ပင့်ထားကြသည်။ဝါဆိုပြီးသော် ဘီလူးကျွန်းမှ ရန်ကုန်သို့ ကြွလာသည်။ သက်တော် မှာလည်း ၇၅ နှစ်သို့ ရောက်ခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ ညောင်တုန်းမှ ဓနုဖြူ၊ ဇလွန်သိမ်သမုတ်ပွဲသို့ ကြွလေသည်။ ထိုနေ့သည် ခရစ်နှစ် ၁၉ဝ၇ ခုနှစ်၊ ဧပြီလ ၂၈ ရက်၊ တနင်္ဂနွေနေ့(၁၂၆၉ ခုနှစ်၊ ကဆုန်လပြည့် ကျော် ၃ ရက်)ဖြစ်သည်။ထိုနေ့တစ်နေ့လုံး ရဟန္တာ ပုဂ္ဂိုလ်ထူး ဝိဇ္ဇာအကျော်အမော် ဖြစ်တော်မူသော ဘုန်းတော်ကြီး ဦးသီလသည် ဇလွန်မြို့သူ မြို့သား များအား တစ်နေ့လုံး အဖူးမြော်ခံ၍ မေတ္တာပို့ခြင်း၊ တရားဟော ခြင်းတို့ကို ပြုလုပ်ခဲ့လေသည်။ အသက်အရွယ်ကြီးခြင်းကျန်းမာရေး […]
ပုပ္ပား’ဝ’တစ်လုံးဂန္ဓာရီ ဦးပန်းအေး(ဘိုးမင်းခေါင် နှင့် ပုပ္ပားတောင် သာသနာပြုပုဂ္ဂိုလ်များ)
၁၉၂၁ ခုနှစ်(မြန်မာသက္ကရာဇ် ၁၂၈၃)ခုနှစ်တွင် ကျိုက်ထီးရိုးဆရာလေး ဦးပန်းအေးသည် သမား တော်ကြီး ဦးသာတင့်(အဖ ပုပ္ပားမြို့ သမားတော်ကြီး ဦးရွှေစို)၏ ခွင့်ပြုချက်ဖြင့် ပုပ္ပားတောင်ကလာပ်ထိပ် တွင် စေတီတည်ရန် ပန္နက်ချခဲ့သည်။ ၁၉၂၅ ခုနှစ်၊ စက်တင်ဘာလ ၁၃ ရက်(မြန်မာသက္ကရာဇ်၁၂၈၇၊ တော်သလင်းလဆုတ် ၁၂ ရက်)နေ့၌ အဘဦးသာတင့်၏ အခါတော်ပေး တွက်ချက်မှုအရ ဦးပန်းအေးသည် ပုပ္ပားတောင်ကလာပ်ထိပ်၌ ဘုရားအုတ်မြစ်ချ၍ ထိုနှစ် စက်တင်ဘာလ ၂၅ ရက်နေ့တွင် ဉာဏ်တော် ၉ မိုက်ရှိ စေတီတော်ကို ဘုရားအနေကဇာတင်ကာ သံဃာတော်တို့ကို ပင့်ဖိတ်၍ ဆွမ်းခဲဖွယ်ဘောဇဉ်တို့ကို ဆက်ကပ်လှူဒါန်းခဲ့သည်။ ထို့ပြင် ပုပ္ပားတောင်ကလာပ် ထိပ်၌ ပွဲတော်ကျင်းပ၍ အတီးအမှုတ် တူရိယာများဖြင့် ပရိသတ်များ စည်ကားခဲ့သည်။၁၉၂၆ ခုနှစ်၊ နိုဝင်ဘာလ ၂၆ ရက်နေ့တွင် […]
အားရပါးရ ရှိလှပါတယ်
ငထွေးတို့ အိမ်ကို ငထွေး မိန်းမ ရဲ့ ရပ်ဝေးက သူငယ်ချင်းတယောက် လာလည်တယ်။ အဲဒီ အချိန် ငထွေးက အလုပ်ပြုတ်နေပြီး စိတ်ဓါတ်ကျနေတဲ့ အချိန်ပေါ့။ ငထွေးမိန်းမ က အလုပ်ရှိတယ်။ အဲတော့ ငထွေးက နေ့တိုင်းလိုလို သောက်ဖြစ်နေတယ်။ အရမ်းအမူး မဟုတ်ပါဘူး စိတ်ပြေလက်ပျောက်ပေါ့။ ငထွေး မိန်းမ သူငယ်ချင်း ရှာနာ တဲ့။ဘာသာခြား အိန္ဒိယ အနွယ်ဝင်မြန်မာမလေးပါ။ သူတို့ လူမျိုးထုံးစံအတိုင်း မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်း မျက်လုံးရွဲကြီးတွေနဲ့ နာခေါင်းလုံးလုံး ချစ်စရာလေးပါ။ အသားကတော့ အရမ်းမဲတဲ့အဆင့်မဟုတ်ဘူးညိုညိုလေးပါ။ မိန်းမ ကလည်း အလုပ်ကခွင့်ယူလို့မရ၊ ငထွေးကလည်း အလုပ်က ပြုတ်နေတဲ့အချိန်ဆိုတော့ ရှာနာကို ငထွေးပဲ ဟိုဟိုဒီဒီ လိုက်ပို့ရတာပေါ့။ အဲဒီမှာ ရှာနာ နဲ့ ရင်းနှီးသွားတယ်။ နောက်တော့ သူ့မြို့ […]
ဆူညံနေတဲ့ ညတစ်ည
လယ်ပိုင ်ရှင် ကြီး ဦးတင် ရဲ့ အလုပ်သမား။ အသက် ၁၈ ပြည့်ပြီ။မိဘ ဆွေမျိုးမရှိ သော တ ကောင်ကြွက်။ ရွယ်တူကောင် မ လေးတွေက သူ့ကို စိတ်မဝင် စား။သူကလည်း အနိမ့်စားမို့ ဘယ်သူ့မှ မမှန်းဝံ့။ သို့သော် အချိန်တန်တော့ သဘာဝဟာ သဘာဝ ပါ။သူ ဗွီဒီယို အပြာကားကြည့်ချင် သည်။ကြိုက်သည်။ မြို့ပြန် တက်ကသိုလ်ကျောင်းသား ကိုကိုအောင် က ဖုန်းထဲက ကားတွေသူ့ကိုပြသည်။ သူက ကို အောင့် အတွက် အရက် သွားဝယ်ပေးရ သည်။ အိုကေ ပေါ့။ သည်လိုနဲ့ သူ လက်တွေ့လုပ်ချင် လာသည်။ ဒါပေမဲ့ သူ့ရွာမှာ ဖာသည် မရှိ။ မြို့တက်လုပ် ရ […]
တို့က အအိုပါနော်
သူကတော့ အသက် ၃၅လောက်ရှိပါပြီ၊ တရုတ်မဆိုတဲ့အတိုင်း အသားကတော့ဖွေးနေတာပဲ၊ နဲနဲဝတယ် ရုပ်ကလဲ အလန်းကြီးမဟုတ်ပါဘူး၊ နို့ကြီးတယ်၊ ဖင်ကောက်တယ်၊ ကျနော် နိုင်ငံခြားကုမ္ပဏီတစ်ခုမှာအလုပ်စလျှောက်တော့ သူနဲ့တွေ့တာပဲ၊ သူကကျနော်တို့ ဌာနရဲ့ အကြီးအကဲပေါ့၊ ကျနော်က သူ့လက်ထောက်ပေါ့၊ ကျနော်က အလုပ်တခုလုပ်ပီဆိုလျှင် ငွေရေးကြေးရေးအဓိကမထားပဲ စေတနာထားပီးလုပ်တယ်၊ အဲဒါကြောင့် သူကကျနော်ကို သူများတွေထက်ပိုသဘောကြတယ်၊ လက်အောက်ငယ်သားတွေအပ်ါလဲ ညှာတာတယ်။ စက်ရုံက တရုတ်မတွေထဲမှာတော့ စိတ်ကောင်းအရှိဆုံးပေါ့၊ ကျနော်ကလဲ သူတို့လို စက်ရုံကအဆောင်မှာပဲနေတာလေ၊ ကျနော်က သုံးလွှာ သူက နှစ်လွှာမှာ၊ သူတို့ကတော့ တယောက်တခန်းရတယ်၊ ကျနော်တို့ကတော့ နှစ်ယောက်တခန်းနေရတယ်၊ကျနော်လဲလုပ်သတ်လေး ၆လလောက်ရလာတော့သူနဲ့အတော်ရင်နှီးလာတယ်၊ လျှော့ပင်ထွက်တာ အပြင်သွားတာ ဝန်ထန်းတွေအိမ်သွားလည်တာကအစ အတူတူသွားဖြစ်ကြတယ်၊ စကားပြောရင်လဲ အရမ်းပွင့်လင်းတယ်၊ ညနေပိုင်း အလုပ်နားရင် သူနဲ့ကျနော် လမ်းလျှောက်ထွက်ဖြစ်ကြတယ်၊ အဲလိုအချိန်မျိုးမှာဆိုရင် သူ့အကြောင်း ကိုယ့်အကြောင်းတွေပြောဖြစ်ကြတယ်။ […]