Myanmar Loe

အပ်ချုပ်စက်ခုံကို ကွယ်ပီး ထိုင်နေတဲ့ ကိုယ်လုံး အိထွေးထွေးလေးကို အတင်းဆွဲထုတ်ပီး ထူမလိုက်တယ်။ ဆက်တိုက်ဆိုသလိုပဲ ဘလောက်အင်းကျီ နှိပ်စိလေးတွေကို တဖျောက်ဖျောက်မြည်အောင် ဆွဲဖွင့်လိုက်တယ်။ ရင်ဘတ်တစ်ခုလုံး ဟင်းလင်းပွင့် ထွက်သွားတာနဲ့ အနက်ရောင်ဘရာစီယာလေး မနိုင်ဝန်ထမ်းထားရတဲ့ ဝါဝင်းစိုပြေတဲ့ နို့ကြီး၂မွှာက ဝင်းကနဲ ပေါ်လာတယ်။ အချိန်မဆွဲတော့ပဲ ဘလောက်လက်ပြတ်ကလေးကို ချွတ်ချရင်း ဘရာ ချိတ်ကလေးတွေကိုပါ သူမဂျိုင်းအောက်ကနေ လက်လျှိုပီး ဖြုတ်ပစ်လိုက်မိတယ်။ ခုဆိုရင် ကျနော့်ဆရာမလေးခမျာ အပေါ်ပိုင်းဗလာ ဖြစ်သွားရှာပီ။ မတ်တပ်ရပ်လျှက် မျက်လုံးလေး စုံမှိတ်လို့ အသက်ရှူသံပြင်းပြင်းနဲ့ တစ်ကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ်တုန်နေရှာတယ်။ နားရွက်ကလေးတွေက နီရဲနေတာ မျက်နာတစ်ခုလုံး ပန်းသွေးရောင်ထနေရှာတာကို ကြည့်ခြင်းအားဖြင့် ကျနော့် အိမ်နီးချင်း သူနာပြု  ဆရာမလေး ဒေါ်ခင်ချိုမေ ခမျာ ယောကျာ်းဆိုလို့ ကျနော်နဲ့ပဲ ဆုံဖူးကြောင်း သိသာနေတယ်။ လိုးဖို. […]

ကျွန်တော့်နာမည်က ရန်နိုင်။ နည်းပညာတက္ကသိုလ်က အိုင်တီ ဘွဲ့ရပြီး အိမ်မှာ လည်ရာပြန်စားရေး လုပ်နေတာပေါ့။ အလုပ်လျှောက်ရတာလဲ ခက်တယ်။ ကျွန်တော့်မှာ အရင်က ချစ်သူရှိတယ်။ ဇင်ဝါတဲ့။ အခုတော့ ဆရာဝန် ပေါက်စပေါ့။ တရပ်ကွက် တလမ်းတည်း အတူနေကြတဲ့ သူငယ်ချင်း ချစ်သူတွေပါ။ ဆယ်တန်းတည်းက တွဲခဲ့ကြာတာဆိုတော့ ချစ်သူ သက်တမ်းကလဲ မနည်းတော့ပါဘူး။ သံယောဇဉ်က ခိုင်မာသလို လိင်ကိစ္စမှာလဲ တယောက်နဲ့ တယောက် အလိုက်တသိ ဖြစ်နေပါပြီ။ ဇင်ဝါ့တကိုယ်လုံး မမြင်ဖူးတဲ့ နေရာမရှိသလို မလိုးဖူးတဲ့ အပေါက်လဲ မရှိတော့ပါဘူး။ ဇင်ဝါက ရမက်ကြီးသလို ကျွန်တော်ကလဲ ခပ်ထန်ထန်ရယ်ပါ။ အသွင်တူခဲ့ပေမဲ့ အိမ်သူတော့ မဖြစ်ခဲ့ပါဘူး။ ဇင်ဝါ တယောက်ဘွဲ့ရပြီး သိပ်မကြာခင်မှာပဲ သူ့အိမ်က သဘောတူတဲ့သူနဲ့ အိမ်ထောင်ပြုလိုက်ရပါတယ်။ ဇင်ဝါ့မိဘတွေက အလုပ်မရှိအကိုင်မရှိ […]

ကျွန်တော့်ထက် အသက်(၇)နှစ်လောက်ကြီးသော မမသန့်နှင့် ပတ်သတ်မိပုံကိုပြန်တွေးမိနေပါသည်…..,ကျွန်တော်၏ အလုပ်မှာ မမသန့် တို့ဖွင့်ထားသော အိမ်ဆိုင်လေးကို နေ့စဉ် မုန့်ပို့ပေးရပါသည်. မိဘတွေခြင်းလည်း ရင်းနှီးကြသော ဒီနှစ်အိမ်တွင် ကျွန်တော့်အတွက် မမသန့်တို့ မိသားစုနဲ့ စားအိမ်သောက်အိမ်ပဲပေါ့. အေးချမ်းတည်ငြိမ်သော အပြုံးပိုင်ရှင်နှင့် စကားပြောဖြစ်ရင် ပိုပျော်သလိုပါပဲ.စိတ်မကောင်းစရာတခုကတော့ မမသန့် ဟာ ဆေးသမားယောကျာ်းနဲ့အပြီးကွဲကွာထားတည့် တစ်ခုလပ်မိန်းမပျိုပေါ့. ကျွန်တော်အသက်(၂၈) မမက (၃၅). မမ အိမ်ထောင်ပျက်သွားတာ (၃)ကျော်အချိန် တနေ့မှာပေါ့လေ. ပို့နေကြ မုန့်တွေနဲ့ မမသန့်တို့အိမ်ထဲကိုရောက်သွားတဲ့ ကျွန်တော်ဟာ လူတစ်ယောက်မှ မတွေ့ရသော အခက်ကျုံနေရသည်. အပေါ့သွားချင်စိတ်ဖြစ်လာသော ကျွန်တော် နောက်ဖေးသို့သွားခိုက် မထင်မှတ်ပဲ ညည်းသံသဲ့သဲ့ကို ကြားမိလိုက်သည်. မိန်းမတစ်ယောက်၏ အသံ(သို့) မမသန့် ၏အသံ. ရပ်တန့်သွားသော ခြေထောက်သည် အလိုလို အခန်းဘေးသို့ ကပ်မိသွားသည်.ဟနေသော သုံးထပ်သားကြားမှ […]

တစ်ယောက်တည်းဆိုတဲ့အသိနဲ့ မကောင်းတာလုပ်ရန်အဆင်သင့်။ မျက်နှာမူရာမှာရှိတဲ့ တီဗီ ထဲကကိုယ်တုံးလုံး ဖိုမစုံတွဲရဲ့လှုပ်ရှားမှုတွေကြောင့် ကာမစိတ်တွေတဟုန်ထိုးဆောင့် တက်လာရ၏။ လက်တစ်ဖက်ကလျော့တိလျော့ရဲ ပုဆိုးကြားမှာရှိတဲ့ ငယ်ပါလဗြောင်ကွတ်ကိုဆုပ်ကိုင်ထားလျက်။ စနေကျောင်းပိတ်ရက်ပေမယ့် အဖေနှင့်အမေက အလှူအိမ်သွားလို့ ကန်ထရိုက်တိုက်ခန်းထဲမှာ တစ်ယောက်တည်းအေးဆေး။ ”အောင်အောင်”တို့သားမိ သားဖ(၃)ဦးထဲ နေတဲ့ တိုက်ခန်းကအိပ်ခန်း(၂)ခန်းနှင့် ဧည့်ခန်း(၁)ခန်းအရှေ့မှာဝရံတာ ပီးတော့မီးဖိုခန်းရယ်။ တီဗီ ကဧည့်ခန်းမှာထားတာကြောင့် ရှိသမျှအပေါက်တွေရဲ့ တံခါးတွေကိုပိတ်ထားပီး မဟုတ်တရုပ်ကားကြည့်နေတာ။ အသံတိတ်ကြည့်နေရပေမယ့် ဆော်ကိုလေးဘက်ထောက် အနေအထားနဲ့ နောက်ကနေအသဲအသန် ဆောင့်ဆောင့်သွင်းနေတဲ့ ခွေးကုန်းပုံစံကိုကြည့်ရတာ အားရတယ်။ ဇာတ်လမ်းလည်းပြီးသွားရော ”အောင်အောင်”တစ်ယောက် ချုပ်တည်းထားတဲ့စိတ်တွေလွှတ်ဖို့အတွက် မီးဖိုခန်းရှိအိပ်သာထဲအပြေးဝင်ခဲ့သည်။ ဂွင်းတိုက်ပြီးအာသာဖြေတဲ့အခါ စိတ်မှန်းရင် ပိုပြီး ဖီးတက်သယောင်မဟုတ်လား? ဖွံ့ဖွံ့ထွားထွား ဘောဒီပုံစံ ပထမနှစ် တက္ကသိုလ်ကျောင်းသူ ငယ်သူငယ်ချင်းမလေး ”ခိုင်နှင်း” ကို စိတ်ကူးပုံဖော်ပြီး ပစ်မှားနေသည်။ သူမကတကယ်ကို စွဲဆောင်မှုရှိပြီး သူမကိုမြင်လျှင်စိတ်တွေထကြွတတ်သည်။ ပထမနှစ် […]

အိမ်ခြေပေါင်း ၅၀၀ လောက်ရှိသည့် အပူပိုင်းဒေသ အညာရွာလေးတစ်ရွာ။တစ်ရွာလုံး တောင်သူနှင့်လက်လုပ်လက်စားတွေ များသည်။ မတ်လအလယ်ပိုင်းလောက်ဖြစ်၍ အညာနွေက သိသိသာသာ ပူပြင်းလာသည်။ သည်အချိန်ရာသီမျိုးရောက်ပြီဆိုလျှင် တချို့က တောသို့ထွက်၍ ရွှေကျင်ကြ။အရှေ့တောသို့ထွက်ထင်းခုတ်ကြရ၏။ မောင်ထူးတစ်ယောက် ဆယ်တန်းစာမေးပွဲဖြေပြီးဖြစ်သဖြင့် လွတ်လပ်ခွင့်ရနေသည်။သူတို့က ယာမြေတွေဧကပေါင်းများစွာရှိသဖြင့် ကျေးလက် ဓနရှင်စာရင်းသူများပီပီ ရွှေတော၊အရှေ့တောနှင့်ပဌာန်းဆက် ကင်းဝေးသူများလည်း ဖြစ်သည်။တစ်ဦးတည်းသောသားလည်းဖြစ်၊စီးပွားဓနလည်း ချောင်လည်ကြသူများမို့ သားဖြစ်သူကို ခေတ်ပညာတတ်ကြီးဖြစ်ကာ မြို့အရပ်မှာကြီးပွားချမ်းသာစေဖို့ ရည်မှန်း ထားကြသည်။မောင်ထူးက ရွာနှင့် ၄ မိုင်ခန့်ဝေးသောမြို့သို့ ဆိုင်ကယ်နှင့်ကျောင်းတက် သည်။အသက်ကလေးက ၁၅ နှစ်ကျော်၍ ၁၆ နှစ်ထဲဝင်လာပြီမို့ လူပျိုသွေးဝင် လာပြီ ဖြစ်၏။သူ့ပေါင်ကြားတွင် ပေါက်နေသော အမွှေးလေးမှာ အတော်လေးရှည်ကာ ရင့်သန် လာကြပြီ။လက်နှင့်ကမျင်းစပြုတတ်လာပြီဖြစ်၍ လထိပ်အရေဖျားလေးသည်ပင် အနည်းငယ်လန်စပြုနေပြီ။ သူ့အဖေနှင့်အမေတို့ တောသို့ကိုယ်တိုင်ထွက်ရသည့်တိုင် လမ်းညွန်ပေးရုံမျှသာဖြစ်သည်။သူ့အမေ၏မောင်ဖြစ်သူ ကျော်ထူးတို့လင်မယားက ဦးဆောင်လုပ်ကိုင်ပေး၏။သူတို့ကို လုပ်အားခသီးခြားမပေးတော့ပဲ […]

ကားအချိန်အကြာကြီးစီးရမှာကိုတွေးပြီး ကျွန်မရင်မောမိတယ်။ ကားစီးရင် ကျွန်မက မူးတက်တယ်လေ။ ကားထွက်ခါနီးမှ ကားပေါ်တက်ထိုင်တယ်။ ပြူတင်းပေါက်ကိုဖွင့်ထားပြီး ခေါင်းကို အပြင်နဲနဲထုတ်ထားလိုက်တယ်။ ဘေးခုံကလူမရှိတေါ့ နေရတာချောင်ချောင်ချိချိပဲ ။ “အးးးး” ကားစထွက်မှလူတစ်ယောက်ပြေးတက်လာပြီး ကျွန်မဘေးမှာ ဝုန်းဆို ခပ်ကြမ်းကြမ်းထိုင်ချလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဆောရီး ပါလို့ ကျွန်မကိုတောင်းပန်တယ်။ သူ့ပုံစံကြည့်ပြီး ကျွန်မလည်း စိတ်ပြေလိုက်တာပေါ့။ မြင့်မားသောအရပ်နှင့်လိုက်ဖက်စွာ ခန္ဓာကိုယ်က ကြံ့ခိုင်တောင့်တင်းသည်။ ကားမီးရောင်အောက်မှာ အသားအရည်က ဝင်းနေသည်။ ထူထဲတဲ့မျက်ခုံး နှာတံချွန်ချွန် သေသပ်တဲ့နှုတ်ခမ်း လေးထောင့်ဆန်တဲ့မေးရိုးတွေနဲ့ဖွဲ့စည်းထားတဲ့ သူ့ပုံစံလေးက ကျွန်မထက်၄နှစ် ၅နှစ်တော့ ငယ်မည်ထင်ပါသည်။ အလန်းစားလေးနဲ့တစ်ညလုံးကားတူတူစီးရမယ့်အရေးကိုတွေးပြီး ကားမူးတောင်ပျောက်သွားသလိုပဲ။ ကားပေါ်မှာပြတဲ့မြန်မာကားကို ကြည့်နေတုန်းသူက စကားစပြောလာသည်။ “ရန်ကုန်ထိလား အစ်မ” “အင်းးး မင်းရော” “ကျွန်တော်လည်း ရန်ကုန်ထိပဲ။ဒါနဲ့ အစ်မက တစ်ယောက်ထဲလား။ချောချောလှလှလေးတစ်ယောက်ထဲ ခရီးမသွားသင့်ဘူးဗျ။” ကျွန်မမျက်လွှာချထားမိသည်။ ခပ်ချောချောကောင်လေးက […]

သံချောင်း သူငယ်ချင်းတွေနှင့် နေ့ခင်းထမင်းစားကျောင်းဆင်းချိန် ကျောင်းအတူတူပြေးလာပြီးမှ အချင်းချင်းစကားများကာ စိတ်ဆိုးပြီး အိမ်သို့ပဲတန်းပြန်လာခဲ့သည်။ သံချောင်းအဖေက မြို့ထဲမှာဆိုင်တစ်ဆိုင်ပိုင်ပြီး အမေဖြစ်သူက ခရီးသွားအေဂျင်စီတစ်ခုကမန်နေဂျာဖြစ်လေရာ နေ့ခင်းနေ့လည်ဆို အိမ်မှာလူမရှိ။ ညနေလောက်မှ မိဘတွေကပြန်ရောက်ကြမှာမို့ သံချောင်း အိမ်ကိုပဲပြန်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ သံချောင်းမိဘတွေက အလုပ်များသူတွေမို့ တစ်ခါတစ်လေဆို ညမိုးချုပ်လောက်မှအိမ်ပြန်ရောက်တတ်သည်။ ဒါကြောင့်လဲ သံချောင်းမှာလွတ်လပ်ချင်တိုင်းလွတ်လပ်နေသူဖြစ်ပြီး မကြာခဏကျောင်းပြေးပြီး အိမ်ပြန်လာလေ့ရှိသည်။ ယခုလဲ အိမ်ရှေ့ရောက်တော့ အိမ်ရှေ့ခြံတံခါးကစိရုံသာစိထားပြီး သော့မခတ်ထား။ ဒီခြံတံခါးကအမြဲသော့ခတ်ထားနေကျဖြစ်ပြီး သံချောင်းဆီမှာရော အဖေနဲ့အမေဆီမှာပါ တစ်ယောက်တစ်ချောင်းစီရှိသည်မို့ သံချောင်းနည်းနည်းတော့ဇဝေဇဝါဖြစ်သွားသည်။ ပုံမှန်ဆိုဒီအချိန် သံချောင်းအဖေရော အမေရော အိမ်ပြန်လာရိုးထုံးစံမရှိ။ ဒါပေမဲ့ သေချာအောင် သံချောင်း ခြံတံခါးကိုအသာတွန်းဖွင့်ကာ အိမ်ရှေ့ကနေ တည့်တည့်မဝင်ပဲ အိမ်နောက်ဖေးကနေပတ်ဝင်လာခဲ့သည်။ တကယ်လို့ သံချောင်းအဖေနဲ့အမေပြန်ရောက်နေသည်ဆိုလျှင်လဲ တိတ်တိတ်လေးခြံထဲကပြန်ထွက်သွားနိုင်အောင်ဖြစ်သည်။ အိမ်နောက်ဖေးရောက်တော့ သံချောင်းနောက်ဖေးပြတင်းပေါက်ကို လက်နှင့်ကလန့်ဖွင့်ကာတိတ်တိတ်လေးဝင်လာခဲ့သည်။ ဒီပြတင်းပေါက်ကို အတွင်းကနေဂျက်ထိုးထားလဲ အပြင်ကနေဖွင့်လို့ရအောင် သူခိုးကျင့်သူခိုးကြံနှင့် […]

ကျွန်တော့်စိတ်တွေ လုံးဝရှုပ်ထွေးနေခဲ့တယ် ဘာလို့ဆို ကျွန်တော်အရမ်းချစ်တဲ့ ကျွန်တော့် မိန်းမက ကျွန်တော့်ကို စကားမပြောတာ နှစ်ပတ်ရှိပြီ စီးပွားရေးကအဆင်မပြေ လူမှု့ရေးက ခက်ခဲဆိုတော့ စိတ်တွေလေလာခဲ့တယ် စိတ်လေလို့ဆိုပြီး ဖြစ်ချင်ဖြစ် လက်ရှိသုံးနေတဲ့ အကောင့်မှန် ကိုခေတ္တခဏ နားပြီးတော့ အကောင့် တစ်ခုထပ်ဖွင့်ပြီးသုံးလိုက်တယ်။ အကောင့် နာမည်ကက အာကာနိုင် တဲ့ ဆက်စ် အကောင့် ဖွင့်လိုက်တယ် ဒီ အကောင့် လေးထဲမှာပဲ သာယာနေခဲ့မိတယ် ဝါသနာလည်းပါတာကိုး အလုပ်နားချိန်လေးတွေမှာ အင်တာနက် လေးဖွင့်ပြီး အပြာစာလေးဖတ်လိုက် ကြိုက်တဲ့ဇာတ်လမ်းဆို ယူပြီးတင်လိုက်ပေါ့ တစ်နေ့သူမနဲ့ဆုံဖို့အကြောင်းဖန်လာခဲ့တယ် ” ချွင် … …” ဆိုပြီး မက်ဆေ့ဂျာ ကနေ မက်ဆေ့လေးတစ်စောင်ရောက်လာခဲ့တယ် သူမကပြောတယ် ” ပျင်းတာဟာ ” ” ပျင်းရင်စာဖတ်ပေါ့ဗျ ကျွန်တော်တင်ထားတာတွေအများကြီးပါ […]

ကျုပ် ကိုရင်ဝတ်တော့ အဘတို့ ဝတ်ခိုင်းလို့သာ ဝတ်ရတာဗျ…။ စိတ်ပါလို့ ဟုတ်ဘူး…။ ဒါပေမဲ့ ဝတ်ပြီးတော့လည်းကိုရင်ဘဝကို သဘောတော့ အကျသား…။ မနက် ဘုရားဝတ်တက်…အာရုံဆွမ်းစား..ပြီးတာနဲ့ ဆရာတော်နဲ့အတူ ဆွမ်းခံ လိုက်ရတယ်..။ ကျောင်းပြန်ရောက်တော့ ရေမိုးချိုး ခဏနားပြီး နေ့ဆွမ်းစား..၊ နေ့လည် တစ်နာရီလောက်ကျတော့ ဆရာတော်က စာချပေးတာ လိုက်အံ ရတယ်..။ ဒီဟာတော့ ကျုပ်နဲ့မကိုက်ဘူးဗျ..။ စာရေးတာ ဖတ်တာ တွက်တာ ချက်တာတွေကို စိတ်မဝင်စားဘူး…။ ဆရာတော်က စာချပြီး အညောင်းအညာဆန့်ရင် ကျုပ်ကို ခေါ်တော့တာပဲ..။ ကျုပ်ကလည်း ကပ္ပိယကြီးဆီကသင်ထားတဲ့အတိုင်း သေသေချာချာ နင်းနှိပ်ပေးတော့ ကျုပ် စာမလိုက်နိုင်တာတောင် ဘာမှ မပြောတော့ဘူး..။ ကျုပ် ဉာဏ်ထိုင်းတယ်ဆိုတာလဲ ဆရာတော်ကြီးက သိမှာပေါ့ဗျာ..။ ဒီလိုနဲ့ တစ်ဝါကနေ နှစ်ဝါ..သုံးဝါကျော်တော့ ကျုပ်အသက်လည်း ဆယ်ခုနှစ်နှစ်ကျော်လို့ […]

ဂျွတ်…” ” အ….” ” ဖြောင်း….” ” ဝုန်း…အမလေး….” ” ဟဲ့…ဟဲ့…လုပ်ပါဦး….ဟိုမှာ ဖိုးတာ အပေါက်ကျွံပြီ….အော်…ဒီကလေးနယ်….ရေပုံးကြီးတစ်ဖက်နဲ့ အို….” အရီးလေးရဲ့ အော်သံကြောင့် မမရီဟာ ကမန်းကတန်းပြေးလာပြီး ကျွန်တော့်ကို ဆွဲထူပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း မမရီရဲ့ ပုခုံးကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ လှမ်းပြီး ဆွဲဖက်ကာ အားယူပြီး ထလိုက်ပါတယ်။ မမရီကပဲ အပေါက်ထဲကျွံနေတဲ့ ကျွန်တော့် ရဲ့ ခြေထောက်တစ်ဖက်ကို ငုံ့ပြီး သူ့လက်တစ်ဖက်နဲ့ ဆွဲထုတ်ပေးခဲ့တာဖြစ်ပါတယ်။ ” ဟင်….သွေးတွေ…” မမရီက အထိတ်တလန့်ဖြစ်သွားသည်။ ” ထိုင်….ထိုင်လိုက်….အတာ….” ကျွန်တော်လည်း ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ခြေထောက်ဆင်းပြီး ထိုင်ချလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော့်ကို ပြောပြီးတာနဲ့ မမရီက သူ့အခန်းလေးထဲဝင်သွားပြီး ချက်ချင်းပြန်ထွက်လာပါတယ်။ ပြီးတော့ စောစောက ကျွန်တော် အပေါက်ကျွံတုန်းက ဆွဲလာတဲ့ ရေပုံးကို […]