Myanmar Knowledge

တပ်ထဲတွင်း အစည်းအဝေး စောပြီးလို့ အားနေတဲ့ တစ်ရက် ဗိုလ်ကြီး မျိုးစည်သူ ပျင်းလို့ ဖေ့ဘွတ် ဖွင့်ပြီး ဟိုပွတ် ဒီပွတ် လုပ်နေတယ်။ မျိုးစည်သူ က အရာရှိငယ် လူပျိုဆောင်မှာ နေတယ်။ အရာရှိဆိုတော့ သီးသန့် အခန်း ရတယ်လေ။ တပ်ရင်းမှူး နဲ့ အခြားအရာရှိတွေ တိုင်းမှူးလမ်းကြောင်း ပါသွားလို့ မျိုးစည်သူ သိပ်အလုပ်မရှိဘူး။ အရာရှိလူပျိုဆောင် ဟာ တိတ်ဆိတ်လို့။ နေ့ခင်းက စားဖိုမှူးလာပို့သွားတဲ့ ပဲဟင်းနဲ့ ငါးကြော်နှပ်ကိုတောင် ပျင်းလို့ မစားသေးဘူး။ ဗိုက်ကလည်း မဆာသေးဘူးကိုး။ ဘီယာသောက်ရအောင်လည်း နေ့ခင်းကြီးကို မျိုးစည်သူ မသောက်တတ်။ ပျင်းစရာကောင်းလှတဲ့ နေ့ခင်းပါလား။ ဖေ့ဘွတ် ပေါ်က မော်ဒယ်တွေကို လိုက်ပြီး ရွေးကြည့်နေလိုက်တယ်။ မော်ဒယ်တွေပုံကိုသာ ရှာရတာ နိုင်ငံရေး အကြောင်းတွေကို […]

ဘေးခန်းက စော်ကြီး ကို က သူသတိထားမိနေတာ ကြာပြီ ထိုသို့ သတိထားမိရလောက်အောင်လည်း စော်ကြီးက အိုးတောင့်လေသည် ။ ဖင်ကြီးတွေများ မှုတ်ပြီးလိုးလိုက်လို့ကတော့အို ဘာပြော ကောင်းမနည်း … သို့သော် ထိုစော်ကြီးက ယောင်္ကျား ရှိလေသည် ။ သူများသားမယားကိုဆို သူမပြစ်မှား ဒါပေသိ ရံဖန်ရံခါ ထိုအမျိုးသမီးက သူ့ကိုလိုက်လိုက်ငေးနေသည်ကတော့ သူ့ကို စိတ်ဝင်စားသလိုလိုသူထင်မိသည် ။ကဲ … ဇာတ်လမ်းဖတ်တဲ့ မိတ်ဆွေတွေသိအောင် စော်ကြီး ပုံစံကိုပြောပြပါမည် ဒါမှ ဒီစာဖတ် မျက်လုံးထဲတွင်မြင်ယောင်ပြီးတဂွင်းရလည်း မနည်းဖူးမလား လို့ … စော်ကြီးက အသက် ၃၂ လောက်ဖြစ်ပုံရသည် ။ တင်ပါး တလုံးတလုံးမှာ အုန်းသီးလုံးလောက်ရှိပုံရပြီး အနောက်သို့ ကောက်ချိတ်နေလေသည် ရင်သားများကတော့ သေးငယ်ပါသည် ။ ထိုအမျိုးသမီးတွင် […]

မသံဇီ ဆိုတဲ့ လူကောင် ထွားထွား သကောင့်သားကလည်း ပါဒနိင်ငံဧ။် အရှင် မဖြစ်မည့် မင်းသမီး စောနန်းအား ကယ်တင် ဖို့ စေလွတ်လိုက်သည့်လူပေါင်းသုံးဆယ်…ဝါ…ကြောင်ရိုင်းသုံးဆယ်ထဲမှ တစ်ကောင်ပင်ဖြစ် သည်။သူဧ။်လမ်းကြောင်းအတိုင်း သတ်မှတ်နယ်မြေကို သတ်မှတ်ချိန်အတိုင်း အရောက်ချီတက် ထိုး ဖေါက်ဝင်လာသူ ဖြစ်သည်။ ဒီနေရာ အရောက်မှာ နီဂရီ အရိုင်းမလေး ရေချိုးနေသည်ကို အမှတ်မထင်တွေ့ရှိရာမှ … သည်အ နီးတဝိုက် နီဂရီလူရိုင်း အုပ်စုတစ်စု ရှိနေပေမည်…သူမမှတဆင့် ခြေရာခံလိုက်နိင်ရန်အတွက်လဲ ပါသလို သဘာဝအတိုင်း ရေချိုးနေသည်ကို တပ်မက် စိတ်နဲ့ ငေးမောကြည့်ရှုနေခြင်းလည်း တ ပိုင်းပင် …။ ယခု…နီဂရီသူ..အန္တရယ်တွေ့နေပြီ…မသံဇီ ဘာလုပ်ရမည်နည်း..ဝေခွဲမရ…နောက်ဆုတ် ရှောင် ကွင်းသွားရမည်လား… ဒုက္ခတွေ့နေသူကို ကူညီရမည်လား..မဆုံးဖြတ်နိင်ပဲ နီဂရီသူလေးကို ငေး ကြည့်နေမိလိုက်သည်။ နီဂရီ လူရိုင်းမကလေး ကမ်းစပ်နှင့် […]

ကိုပွကြီး ထံသို့လူပျိုပေါက် ချာတိတ် င အောင် နှင့် င စိုး တို့အလာစိပ်နေသည်။ ည တိုင်း ရောက်လာ၊ ကိုပွကြီး ရွှီးသမျှနားထောင် ၊ ၁၀ နာရီလောက်မှ ပြန်ကြ တော့ကွာ ဆိုမှ ဒယိ ဒရွတ် ထ ပြန်သည်။ ကိုပွကြီး က အ ရွှီးကောင်းသည်။ ဟို အ နောက် ပိုင်းက ကောင် မကြီး– သိတယ် မို့လား။ အပျိုဘဝက ငါ ခနခန တက် အုပ်နေကြ ပေါ့။ အရမ်းကောင်းသကွ။ အောက်က နေ ကော့ ကော့ပေးတာများကွာ ရက်စက်တယ်။ ပြီးတော့ ရွာလယ်က ဖြူဖြူ ချောချော – လည်း ငါ […]

ကျမနာမည် ချမ်းအေး မအေးချမ်းတဲ့ ဘဝကို ပြောပြချင်မိတယ်။ ကျမကို မွေးပြီးပြီးချင်း အမေက မီးတွင်းထဲ ဆုံးသွားခဲ့ပါတယ်။ အဖေက နောက်အိမ်ထောင်ထူပြီး ကျမကို မွေးစားမိဘလက်ထဲ ထည့်ခဲ့ပြီး တမြို့တရွာကို ထွက်သွားခဲ့ပါတယ်။ မွေးစားမိဘတွေက ကျောင်းထားပေးလို့ ၁၀တန်းထိရောက်ခဲ့ပေမယ့် ၁၀တန်းနှစ်မှာ မွေးစားမိဘတွေ ကားမှောက်လို့ ဆုံးသွားကျတယ်။ အော် ပြောဖို့ကျန်နေခဲ့တယ်။ မွေးစားမိဘတွေက အိမ်ဆိုင်လေး ဖွင့်ထားတယ်။ သားအရင်းတစ်ယောက်ရှိတယ်။ သူတို့ဆုံးသွားတော့ ကျမ ကျောင်းထွက်ပြီး ဆိုင်တာဝန် ယူလိုက်ရတယ်။ အကိုက တက္ကသိုလ်ကျောင်းသားကြီး ကျောင်းပိတ်ရက်ဆို ကျမတို့မြို့ကိုပြန်လာတယ်ရှင့်။ သူပိုင်တဲ့အိမ် သူပိုင်တဲ့ဆိုင် သူ့သဘောပေါ့။ နောက်ဆုံးနှစ် စာမေးပွဲပြီးရင် မိန်းမခိုးလာမယ်ဆိုပြီး အခန်းပြင်ခိုင်းထားတယ်။ စာမေးပွဲပြီးတော့ ခေါင်းငိုက်စိုက်နဲ့တစ်ယောက်တည်း ပြန်လာခဲ့တယ်။ ကျမတို့လည်း မမေးရဲဘူးရှင့်။ နေ့နေ့ညည အရက်တွေသောက် လူမှန်သူမှန်းမသိအောင်မူးရူးနေတတ်တယ်။ တနေ့မှာတော့. […]

“ရှင်က..အဲလေ ကိုကို က အမြဲတမ်း ဒီလိုပဲ နောက်ကျတာချည်းပဲ” “ဆွေ ကလည်းကွာ အလုပ်ကိစ္စတွေ မပြတ်လို့ပါ။ တစ်ခါတလေ စိတ်မဆိုးပဲ နေပါ့လား” ကျွန်တော် သူ့ဆံပင်အုံလေးကို မထိတထိ ဖွလိုက်ရင်း ပြောလိုက်တယ်။ “အော် ကိုကိုရယ် စိတ်ဆိုးတာ ဝါသနာပါလို့ စိတ်ဆိုးနေတယ်များ ထင်လား။ စိတ်တိုရတာ စိတ်ဖိစီးတယ်ရှင့်။ တကယ်ပဲ ကိုကို နဲ့ ဆို ဆွေ အသက်တိုမယ်။ ဒေါသထွက်ရတာ” “အေးပါ ဆွေရယ်။ ဒီလို အမှတ်တရနေ့ဆိုတာ ရန်မဖြစ်ရဘူး။ လာ.. ဟိုဆိုင်လေးမှာ သွားထိုင်ရင်း ထောပတ်သီးဖျော်ရည်သောက်ကြမယ်။ ပြီးရင် ဟိုသွားမယ်” “ဟိုသွားတာက ဖြစ်ပါ့မလား ကိုကိုရယ်” ဆွေက ခေါင်းလေးငုံ့ရင်း မဝံ့မရဲ ပြောတယ်။ သူရှက်နေတာလား မသိဘူး။ ဆွေ က […]

ကျွန်မအမည်က ဖြိုးသူဇာ လူမျိုးပေါင်းစုံနေတဲ့ တနသာင်္ရီ တိုင်းရဲ့ ရွာလေးတစ်ရွာမှာနေတယ် အဖေဖြစ်သူက ကျွန်မ ငယ်ငယ်ကတည်းက ဆုံးသွားတယ် အမေ နဲ့ အမေ့ရးရဲ့ ညီမဖြစ်သူ အဒေါ်တို့နဲ့နေတယ် အမေက အရက်သမား မိန်းမဆိုးပေါ့ အဒေါ်ဖြစ်သူက ဖဲသမား လေ ကျွန်မကို ရွာက ရပ်မိရပ်ဖတွေက ကျောင်းထားလို့ ကျောင်းဆိုတာကို နေခဲ့ရတဲ့ဘဝပေါ့ ဇာတ်လမ်းအစ အသက် ၂၀ နှစ်အရွယ်မှာ အမေအရက်သမားရဲ့ခိုင်းစေမှုတစ်ခုကြောင့် ရွာမှာရှိတဲ့ အရက်ဆိုင်မှာ စာပွဲထိုးလုပ်ရတယ် ” ဦး အရက်ယူဦးမလား အမြည်းပါချလိုက်မယ်လေ ” ” ဒီနေ့တော့ နေအုံးဟေ့ အကြွေးတွေများနေလို့ ကြာရင် နင့်ဆိုင်ရှင် ငနိုင် ကငါ့ကို ရိုက်လွတ်လိမ့်မယ် ” ” သမီး ဝယ်တိုက်ရမလား အမြည်းပါကျွေးမယ်လေ ” […]

“အွတ် အွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ် …. အူး အ အ အ အွတ် အွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ” အခန်းတွင်းမှ အသက် ၃၀အရွယ် အသားရောင်မှာ ကြေးနီရောင် နှင့် အရပ်၅ပေ၉လက်မ ခန္ဓာကိုယ်မှာထွားကြိုင်းပြီးမျက်နှာမှာ ချွေးသံရွဲရွဲလူတစ်ယောက်နှင့် အသက်၄၆နှစ်အရွယ် ရေဆေးငါးရွှေဘိုမင်းကြိုက် ကိုယ်လုံး အသားဝင်းဝင်း နှင့် မိန်းမတစ်ယောက်တို့ အပြင်းအထန်လိုးနေကြခြင်းဖြစ်သည်။ထိုအမျိုးသားနာမည်မှာ မောင်မောင်ဖြစ်ပြီး အမျိုးသမီးမှာ ဒေါ်မာလာတို့ဖြစ်ကြသည်။ မောင်မောင်မှာ ကွန်ပျူတာဘွဲ့ရတစ်ဦးဖြစ်ပြီး ကုမဏီ တစ်ခုတွင်းအလုပ်ဝင်လျက်ရှိသည်။မောင်မောင်မှာ ကာမကိစ္စများတွင်ဝါသနာပါသူဖြစ်ပြီး မမကြီးများကိုကြိုက်နှစ်သက်ပြီး လီးမှာ သာမာန်၆လက်မရှိပြီး ဘာဂျာမူတ်ခြင်း ဖင်ပေါင်ယက်၍နူးပေးခြင်း တို့တွင်အားသန်သူဖြစ်သည်။ ယခု ၎င်းနှင့်လိုးနေသော မမာလာမှာ မောင်မောင်တို့ရပ်ကွက်ထဲ လင်သေမုဆိုးမဖြစ်ပြီး ကာမအရာတွင်အလွန်စိတ်ပါသူဖြစ်ပြီး လီးစုပ်ခြင်း လရေများကုန်စင်အောင်ယက်ပေးခြင်းတို့တွင်အလွန်အင်မတန်အားသန်သူဖြစ်သည် ။မောင်မောင်နှင့်ဒေါ်မာလာမှာ […]